ชาญชัยถอนหายใจเมื่อผู้เป็นนายปิดประตูปังใหญ่ตามแรงอารมณ์ ใบหน้าเกรี้ยวกราดของนายหนุ่มทำให้เขารู้สึกเป็นห่วงหญิงสาวที่ต้องตกเป็นเหยื่ออารมณ์ของอสิรวิส
“นายครับ”
“มีอะไรชาญ” เขาหันกลับมาถามลูกน้องเสียงเย็นเพราะกำลังควบคุมอารมณ์ของตนเองอยู่
“นายจะขังเธอไว้จริง ๆ เหรอครับ”
“นายมีปัญหาอะไรอย่างนั้นเหรอ”
“ผมแค่สงสารเธอ”
“นี่อย่าบอกนะว่านายหลงเสน่ห์แม่นี่” อสิรวิสถามเสียงห้วน
“เปล่าครับนาย ผมแค่เห็นว่าเธอดูต่างกับผู้หญิงคนที่เราเจอ”
“นายก็รู้นี่ชาญ ว่าเธอเป็นนักแสดง และแค่เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเธอเลย”
“แต่ผมว่า...”
“พอเถอะชาญ ไม่ว่าเธอจะเป็นยังไง ฉันก็ไม่ยอมปล่อยเธอให้กลับไปทำร้ายครอบครัวป่านแน่ ๆ”
“แล้วแม่ของเธอละครับ ถ้าเราจับเธอไว้แบบนี้ แม่ของเธออาจจะ...”
“ให้คนดูแลแม่ของเธอ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดฉันจะจัดการเอง” อสิรวิสสรุป
“แต่เธอจะหายไปเฉย ๆ ได้ยังไงครับนาย ในเมื่อเธอยังมีงานที่ต้องทำแบบนี้” ชาญชัยพยายามค้าน
“นายมีหน้าที่ทำให้ทุกคนเลิกสงสัย ไม่ใช่กลับมาถามฉันเข้าใจใช่ไหมชาญ” เขากล่าวเสียงเย็น
“ครับ”
ชาญชัยถอนหายใจแรงเมื่อเหตุผลนานาประการของเขาไม่สามารถเปลี่ยนใจนายหนุ่มได้ เขาจึงไ
