ดวงตากลมสบตาคมดุของชายหนุ่มที่เดินคลอเคลียร์มากับนางเอกสาวดาวรุ่ง ปล่อยฝ่ายหญิงเกี่ยวเกาะแขนของเขาจนอกอิ่มใต้เสื้อผ้าบางเบาแบบซีทรูเบียดชิดต้นแขนกำยำ แต่ดวงตาคู่คมกลับจ้องมองมาที่เธอโดยไม่ใส่ใจนางเอกสาวข้างกายแม้แต่น้อย
“สวัสดีจ้ะลูกแพร พี่ส้ม” อารยายกยิ้มทักทายอย่างมีจริต
“สวัสดีค่ะ” แพรพลอยยิ้มตอบ
“ผมขอคุยด้วยสักครู่” อสิรวิสเอ่ยพลางปลดมืออารยาจากต้นแขนตนก่อนคว้าข้อมือของแพรพลอยที่วางท่าเมินเฉยจนเขาหงุดหงิด เขารั้งตัวเธอขึ้นแล้วโอบเอวเธอไว้แน่นอย่างไม่ใสใจแววตาขุ่นเคืองของอารยา
ส้มแสยะยิ้มเยาะนางเอกสาวพลางหลิ่วตามองอย่างสะใจจนคนถูกผู้ชายเทรีบสะบัดหน้าเดินห่างออกไป ขณะที่อสิรวิสโอบเอวแพรพลอย มองเธออย่างหงุดหงิดเนื่องจากคำบอกเล่าจากปากนางเอกสาวเกี่ยวกับละครเรื่องใหม่ที่แพรพลอยแสดงบทบาทนางร้ายที่ต้องมีบทยั่วยวน คลอเคลียกับพระเอกที่รับบทโดยอัศวิน
“ผมไม่ให้คุณเล่นละครเรื่องนี้”
เธอมุ่นคิ้วมองเขาอย่างไม่พอใจแล้วถอนใจแรงก่อนเอ่ยถามเสียงขุ่น “เรื่องไหนคะ”
“ก็เรื่องที่มีไอ้อัศวินเป็นพระเอกยังไงล่ะ” ใบหน้าคมง้ำงอมองเธออย่างไม่พอใจขณะตอบเสียงสะบัด
“ฉันคิดว่าฉันยังมีสิทธิ์ในการตัดสินใจที่จะเลือ
