การที่แม็กซ์เข้ามาสืบคดีลักเล็กขโมยน้อยในตลาด ทำให้เขามีโอกาสได้ใกล้ชิดและพูดคุยกับมินตรามากขึ้น แม้ว่าในช่วงแรกทั้งคู่จะยังคงมีปากเสียงกันบ้าง แต่เมื่อเวลาผ่านไป พวกเขาก็เริ่มทำความเข้าใจในมุมมองของอีกฝ่ายมากขึ้น
แม็กซ์ได้เห็นความขยันขันแข็งและความมีน้ำใจของมินตราที่มีต่อลูกค้าและเพื่อนพ่อค้าแม่ค้าในตลาด ส่วนมินตราก็ได้เห็นความตั้งใจในการทำงานและความใส่ใจที่แม็กซ์มีต่อความปลอดภัยของชุมชน
วันหนึ่ง ขณะที่แม็กซ์กำลังสอบถามข้อมูลจากมินตราเกี่ยวกับผู้ต้องสงสัยที่อาจจะเข้ามาในตลาด มินตราสังเกตเห็นรอยแผลเป็นเล็กๆ ที่ข้อมือของแม็กซ์ เธอเผลอเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
“คุณตำรวจคะ นั่นรอยแผลเป็นอะไรเหรอคะ?”
แม็กซ์ชะงักไปเล็กน้อย มองไปยังรอยแผลเป็นที่ข้อมือด้วยความทรงจำที่เลือนราง “อ๋อ… มันเป็นอุบัติเหตุนานมาแล้วครับ ไม่เป็นอะไรมาก”
“ดูเหมือนจะเจ็บมากเลยนะคะ” มินตรากล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด
“ก็ผ่านมานานแล้วครับ” แม็กซ์ตอบด้วยรอยยิ้มบางๆ “ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับ”
ความห่วงใยเล็กๆ น้อยๆ ที่มินตราแสดงออกมา ทำให้แม็กซ์รู้สึกอบอุ่นใจอย่างประหลาด เขาสังเกตเห็นความอ่อนโยนที่ซ่อนอยู่ภายใต้ท่
