"วันนี้เป็นไงบ้าง คนเก่งของป้าจีน่าแผลงฤทธิ์อีกไหม"
พอก้าวลงจากรถคำถามแรกที่ถามกับป้าจีน่าที่กำลังจะทำความสะอาดตรงห้องโถงใหญ่ด้านล่างอยู่
"ไม่เลยค่ะ แค่ออกจากห้องมาก็ไม่เคย"
"ยิ้มอะไร"
"เปล่าค่ะ"
จะไม่ให้เธอยิ้มได้ยังไง ปกตินายของเธอกลับบ้านตอนนี้สะที่ไหน จะกลับก็เกือบสว่างจนเธอจำหน้าผู้เป็นนายแทบไม่ได้ แต่ดูตอนนี้สิแทบจะไม่อยากออกจากบ้านไปไหน ถึงไปก็รีบกลับไม่ออกนอกลู่นอกทาง เธอเองไม่อยากจะคิดว่าถ้านายของเธอแต่งงานมีครอบครัวโดยมีหญิงไทยคนนั้นมากุมหัวใจไว้ นายเธอจะสิ้นฤทธิ์แค่ไหน
"เดี๋ยวตั้งโต๊ะอาหารเย็นด้วยนะ"
"ค่ะ"
นี้อีกสิ่งที่ทำให้จีน่ายิ้มกว้าง เธอถูกส่งมาอยู่ที่นี้ในฐานะแม่บ้านแต่การทำอาหารให้นายได้กินแทบนับครั้งได้หรือถ้าทำไว้รอก็ต้องเททิ้งเพราะเจ้านายไม่กลับมากิน แต่มาระยะหลังที่มีแพรพลอยเข้ามาอยู่ที่นี้เธอกลับได้โชว์ฝีมือเกือบทุกมื้อ
"นั่งเหม่ออะไร"
แมกซ์แวลล์เปิดประตูห้องอย่างเบามือ เลยได้เห็นร่างบางนั่งมองภาพวิวจากชั้นสองลงไปด้านล่างอย่างเหม่อลอย เขาเดินเข้าไปนั่งข้างเธอเอาใบหน้าซบลงกับไหล่เล็กมันอบอุ่นหายเหนื่อยขึ้นมาทันที
"เปล่าคะ แค่อยากกลับไปทำงาน"
"ทำงาน?"
"อยู่แต่ในห้
