พลั้งรักมาเฟียร้าย : ตอนที่ 29
ครืด ครืด...
เสียงโทรศัพท์ของนับดาวแผดเสียงดังทำให้สายตาคมหันไปจ้องโทรศัพท์ของเธอที่วางอยู่ไม่ไกลก่อนจะเดินไปหยิบโทรศัพท์เครื่องนั้นหวังจะปิดเสียง แต่พอเห็นภาพหน้าจอโชว์รูปอันดากับแม่ของเธอยืนคู่กันทำให้เขาตัดสินใจกดรับสาย
(ฮือ ฮรือ...ฮือ..แม่นับดาว)
แค่เพียงกดรับสายเสียงร้องไห้ของลูกสาวตัวน้อยทำเอาหัวใจแกร่งตกไปที่ตาตุ่ม เขาไม่รู้เกิดอะไรขึ้นทำไมอันดาถึงร้องไห้ขนาดนี้
(แม่นับดาว ฮึก… ได้ยินอันดาไหมคะ)
"ร้องไห้ทำไมคนเก่ง"
(อึก…คุณลุงจัสตินเหรอคะ) ปลายสายถึงกับชะงักไปเมื่อเสียงที่ได้ยินไม่ใช่แม่นับดาว แต่ก็จำน้ำเสียงของลุงจัสตินได้
"ไหนลองบอกลุงสิว่าเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม ใครกล้าแกล้งอันดา ลุงจะไปจัดการให้ตอนนี้เดี๋ยวนี้เลย" จัสตินถามยาวเหยียดเพราะถ้าใครคิดจะแกล้งลูกของเขามันคงได้เห็นดีกันแน่ ต่อให้คนที่แกล้งจะเป็นเด็กอนุบาลก็เถอะ เขาไม่ชอบเสียงร้องไห้ของอันดาเลย
(ฮึก...ไม่มีค่ะ อันดาคิดถึงแม่นับดาว) อันดาพยายามกลั้นเสียงสะอื้น
"เวลาคิดถึงก็จะร้องไห้กับแม่นับดาวแบบนี้เหรอ" คิ้วหนาขมวดเป็นปมด้วยความแปลกใจ เขาไม่เคยได้สัมผัสความรู้สึกเด็กเลยสักครั้ง และนี่ถือ
