Novels by โซลสตาร์ seoulstar

"พ่อขอให้วินท์เป็นที่รักของทุกคน โตขึ้นให้เป็นเด็กดีนิสัยเหมือนแม่นะลูก พ่อกับแม่รักเด็กชายชาวินท์ครับ""แอ๊ะ" วินท์ตอบรับคำอวยพรของพ่อและแม่ด้วยรอยยิ้ม"แม่มีของขวัญให้วินท์ด้วยน๊า" ฉันหยิบกล่องของขวัญกล่องไม่ใหญ่มากให้ลูกชายถือไว้"พี่ชาร์ลคะ แกะให้ลูกหน่อยค่ะ"ชาร์ลแกะกล่องของขวัญตามที่เมียบอกเพื

ฉันกับชาร์ลทำตามที่ช่างกล้องบอก และชาวินท์ก็ยอมนั่งอยู่บนหน้าตักผู้เป็นพ่อไม่ขยับไปไหนเลย สายตาจดจ้องอยู่กับพี่ๆที่คอยให้กำลังใจหลังกล้อง"ยิ้มนะครับ หนึ่ง...สอง...สาม"แชะ แชะ แชะ...--//--//--//--//--//--//--ช่วงเย็นของวันเดียวกันหลังจากถ่ายรูปครอบครัวเสร็จ ชาร์ลก็พาลูกชายเข้านอน เพราะต้องนอนกลา

ตอนพิเศษ 4 : ครอบครัวสุขสันต์ (จบบริบูรณ์)หลายเดือนต่อมา"เพาะ...แมะ...เย่น เย่น (พ่อ แม่ เล่น เล่น)" เสียงลูกชายวัยหนึ่งขวบเรียกพ่อกับแม่ให้สนใจตัวเองฉันกับชาร์ลนั่งดูพัฒนาการของลูกชายที่หยิบจับนั่นวางนี่ เดินไปตรงนั้น เดินไปตรงนี้ ภายในห้องของเล่นด้วยรอยยิ้ม ตอนนี้ชาวินท์หนึ่งขวบเต็มแล้ว เริ่มแส

"หึ ติดเมีย" ชาร์ลพูดแทรกเบาๆ"หื้ม? จริงเหรอคะ?"ติ้ง...ประตูลิฟต์เปิดออกทำให้ฉันไม่ได้ถามอะไรต่อ แต่ก็ยังติดใจสิ่งที่ชาร์ลพูดออกมา ก่อนจะชำเลืองมองหน้าพี่ชายที่ส่งยิ้มมาให้ฉันเหมือนเป็นเรื่องจริง นี่ฉันตกข่าวอะไรไปหรือเปล่า แต่มันก็แปลกไปจริงๆเขาได้แต่วิดีโอคอลมาเพราะอยากเห็นหน้าหลาน ทุกทีคนอย่าง

ตอนพิเศษ 3 : ยกทุกอย่างให้เมียกับลูกหนึ่งอาทิตย์ผ่านไปฉันต้องนั่งกินข้าวอยู่บนเตียงนอนมาเป็นเวลาสองวันแล้ว ตอนแรกฉันกับชาร์ลต้องไปรับลูกเมื่อสองวันก่อนแต่เขารุนแรงกับฉันจนเดินไปไหนไม่ได้ ขาทั้งสองข้างยังไม่สามารถหุบเข้าหากันไม่ได้ จะอาบน้ำก็ต้องให้สามีอุ้มไปแช่ที่อ่าง เลยยังคงฝากน้องวินท์ไว้ที่ปู่

"ปล่อยมันออกมา พี่รู้ว่าลินเสียวแค่ไหน" ชาร์ลละริมฝีปากออกจากเนินสามเหลี่ยมและอัดนิ้วชี้เข้าไปอีกนิ้ว ทำให้ตอนนี้ร่องสวาทของอลินดาคับแน่นไปด้วยนิ้วแกร่งทั้งสามนิ้ว เสียงน้ำในตัวเธอกระทบกับนิ้วดังไปทั่วห้องครัว ชาร์ลเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเรื่อยๆแจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ..."พี่ชาร์ลลล...อ๊าาาา" ฉันครางออกมาจนสุ

ตอนพิเศษ 4 สองอาทิตย์ต่อมา...เป็นวันแรกที่ได้กลับมาพักฟื้นที่บ้านต่อหลังจากอยู่โรงพยาบาลเกือบสองอาทิตย์ ฉันไม่เคยต้องนอนโรงพยาบาลนานขนาดนี้มาก่อนแม้จะเคยคลอดอันดามาแล้วเพราะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นมาอีก แต่ครั้งนี้สามีเป็นคนบังคับให้อยู่ยาวจนมั่นใจเพราะอยากให้ฉันกับลูกอยู่ใกล้หมอ ส่วนอันดาต้องเรียนหนังสือระหว่างที่ฉันพักฟื้นร่างกายก็ต้องกลับมาอยู่บ้านคุณยาย อันดากลายเป็นพี่สาวที่พูดรู้เรื่องแม้จะได้เจอน้องเพียงสองอาทิตย์เท่านั้น ไม่มีร้องงอแง ไม่มีอ้อน และที่สำคัญไม่มีท่าทีอิจฉาน้องที่ได้อยู่กับฉันและจัสติน และวันนี้เจ้าพี่คนแสบก็ยิ้มหน้าบานที่จะได้อยู่กับน้องจริงจังสักทีตลอดเวลาที่ฉันอยู่โรงพยาบาลก็ได้จัสตินคอยช่วยเหลือทุกอย่าง ทำทุกอย่างให้ลูกด้วยตัวเอง จัสตินเรียนรู้จากฉันและเรียนรู้จากพยาบาลทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นอาบน้ำ สระผม ชงนม แม้กระทั่งเช็ดอึให้ลูก จัสตินก็ทำได้โดยไม่อิดออดและไม่มีความรังเกียจแม้แต่น้อย เวลามองสามีทำอะไรเพื่อตัวเองและลูกมันทำให้ฉันภูมิใจที่ได้เขาเป็นสามี เหมือนตอนนี้ที่ได้เห็นเขากำลังอุ้มอันนาเข้าอกและร้องเพลงกล่อมเบาๆ ใครจะคิดว่าแบดบอยจะฮัมเพลงกล่อมให้ลูกหลับได

ตอนพิเศษ 3 เข้าสู่เดือนที่เก้า ห้องทำคลอด"ไหวไหมคะ" นับดาวถามจัสตินด้วยความเป็นห่วงเพราะเห็นสีหน้าของเขาซีดเผือดตั้งแต่เข้ามาในห้องคลอด และแล้ววันนี้ก็มาถึงวันที่ลูกสาวตัวน้อยจะได้ลืมตาดูโลกเป็นครั้งแรก สำหรับฉันเป็นครั้งที่สองกับการคลอดลูกก็ยังคงมีความตื่นเต้นแต่ก็รู้วิธีการต่างๆทั้งหมดทำให้เบาใจไปเยอะ แต่คนที่น่าเป็นห่วงก็หนีไม่พ้นว่าที่พ่อลูกสองทั้งตื่นเต้นและดีใจตั้งแต่ฉันเจ็บท้อง จนถึงตอนนี้จัสตินเข้ามาในห้องคลอดกับฉันเขาก็ยังวิตกกังวลอย่างหนัก ใบหน้าคมคายมีแต่ความตึงเครียดจนเหงื่อไหลตามกรอบหน้า กลับกลายเป็นฉันเองที่ต้องคอยถามเขาตลอดมือหนาประสานมือคนตัวเล็กไว้แน่น หัวใจแกร่งเต้นระรัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ยิ่งตอนเธอเข้ามานอนในห้องคลอดเขายิ่งสติแตกแต่พยายามคุมตัวเองไว้ให้ได้มากที่สุด ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้จะได้สัมผัสบรรยากาศแบบนี้ เขานับถือใจนับดาวที่คลอดอันดาอย่างโดดเดี่ยวในตอนนั้นจริงๆ พอเห็นแบบนี้แล้วเขาต้องดูแลเธอและลูกให้เป็นอย่างดีและรักเธอกับลูกมากกว่าชีวิตตัวเอง คุณค่าของความเป็นแม่มันยิ่งใหญ่มากเหลือเกิน"หมอจะทำการกรีดปากช่องคลอดแล้วนะครับ นับหายใจเข้าลึกๆนะ พี่จะ

ตอนพิเศษ 2"ดูสิคะ ตัวแสบคนโตมารอของฝากจากที่พ่อกับแม่หนีเที่ยวแล้ว" แค่เพียงรถตู้คันหรูขับเข้ามาในคฤหาสน์ก็เห็นสาวน้อยยืนยิ้มร่าอยู่หน้าประตูบ้าน ราวกับรู้ล่วงหน้าว่าพ่อกับแม่จะกลับมาแล้ว และที่สำคัญคงรู้ว่าจะได้ของฝากแน่นอนไม่ชุดก็กระเป๋าแบรนด์เนมตามสไตล์ที่พ่อคนโปรดจะจัดสรรให้ลูกได้ริมฝีปากหนาระบายยิ้มกว้างมองตามที่นับดาวบอกและคอยประคองนับดาวลงจากรถ"อันดาช่วยถือของค่ะ""ช่วยแบบหวังรางวัลไหมคะ" ฉันอดที่จะแซวอันดาไม่ได้เพราะความเจ้าเล่ห์มีเต็มเปี่ยม"ไม่หวังค่ะเพราะรู้ว่าต้องได้อยู่แล้ว""ตัวแค่นี้แก่นใหญ่แล้วนะเรา""พ่อจะลืมของรางวัลคนสวยได้ยังไงกันล่ะ ทั้งหมดนี่ของอันดาครับ ว่าแต่ที่พ่อเคยสอนไว้ว่าถ้าของใครคนนั้นต้องถือเข้าไปเองจำได้ไหมนะ" จัสตินทำลอยหน้าลอยตาพยายามรื้อฟื้นความทรงจำลูก แต่เขารู้ว่ายังไงอันดาต้องถือของไปเองอยู่แล้ว"พี่ๆไม่ต้องช่วยค่ะ เดี๋ยวอันดาถือของอันดาเข้าเอง พี่ๆยกของน้องกับของแม่นับดาวเข้าไปได้เลยค่ะ ส่วนของพ่อจัสตินไม่ต้องค่ะ เพราะพ่อจัสตินบอกของใครคนนั้นต้องถือเอง แต่แม่นับดาวท้องน้องอยู่เลยยกไม่ไหวไม่เป็นไรค่ะ แม่นับดาวไม่ต้องถือ" อันดาพูดเจื้อยแจ้วและส่

ตอนพิเศษ 1 ห้าเดือนต่อมา...หน้าท้องน้อยๆของนับดาวยื่นออกมาอย่างชัดเจน ผิวพรรณเปล่งปลั่งกลายเป็นคุณแม่ลูกสองที่ใครๆก็ชมว่าสวยกันทั้งนั้น ออร่าเปล่งประกายจนทุกคนเหลียวมองไปตามๆกัน แต่มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ไม่ถูกใจกับสิ่งนี้ ใบหน้าบูดบึ้งตลอดเวลาเมื่อพานับดาวออกมาข้างนอก ไม่ว่าจะโรงพยาบาลหรือช็อปปิ้ง ไม่เคยมีรอยยิ้มบนใบหน้าคมคายมีแต่จ้องจะหาเรื่องคนอื่นไปทั่ว"มองอะไรกันนักหนา คนนี้เมียกู มองก็ไม่ได้ ยิ้มก็ไม่ได้ ห้ามแตะต้อง" จัสตินพูดกับเด็กหนุ่มวัยรุ่นที่มองเมียสุดที่รัก อีกทั้งยังกล้ายิ้มให้นับดาวต่อหน้าต่อตาเขา"ขอโทษครับ ผมแค่เคยรักษาแผลกับคุณหมอคนสวย" วัยรุ่นหนุ่มรีบก้มหัวให้และวิ่งแจ้นไปเลย"พี่จัสตินคะ อีกแล้วนะ เด็กคนนั้นนับเคยทำแผลให้ตอนเขารถล้มค่ะ น้องเขาแค่ทักทายหมอคนที่ทำให้แผลเขาหายเฉยๆ" ฉันถึงกับกลอกตามองบนเมื่อได้เห็นพฤติกรรมโผงผางของสามีราวกับจงอางหวงไข่ และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น จัสตินจะเป็นแบบนี้เสมอเพียงเพราะฉันออกมาข้างนอก เขาจะตามติดเป็นปลิงและคอยหาเรื่องคนที่มองฉันทุกคน จนบางครั้งกลายเป็นเรื่องใหญ่โตจนต้องให้ลูกน้องมาเคลียร์ถ้าจัสตินเคลียร์เอ

พลั้งรักมาเฟียร้าย : ตอนที่ 61ช่วงเช้าของวันใหม่ ดวงตากลมโตมองที่ตรวจครรภ์ด้วยแววตาสั่นระริก มือบางสั่นเทากับสิ่งที่เห็นตรงหน้า ริมฝีปากบางระบายยิ้มกว้างพร้อมกับหยดน้ำตาที่หยดลงบนที่ตรวจครรภ์พอดี"มาอยู่กับแม่แล้วนะตัวน้อย มาเป็นน้องของพี่อันดานะคะ แข็งแรงนะลูก" มือบางลูบหน้าท้องตัวเองพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ต่อให้ท้องนี้เป็นท้องที่สองแต่ก็ยังตื่นเต้นเหมือนเดิม ตั้งแต่กลับมาจากบ้านของชาร์ล ทั้งฉันและจัสตินก็นอนไม่ค่อยหลับได้แต่มองนาฬิกาเมื่อไหร่ฟ้าจะสว่างเพราะการตรวจตอนเช้าจะแม่นยำที่สุดทำให้เราอดใจรอ โดยเฉพาะจัสตินที่แทบไม่ได้นอนเลยทั้งคืน แต่มันไม่แปลกเลยเพราะสำหรับจัสตินความรู้สึกนี้คงเป็นครั้งแรกที่เขาได้สัมผัสดวงตากลมโตมองกระจกเงาในห้องน้ำพร้อมกับระบายยิ้มกว้างราวกับคิดอะไรแผลงๆก่อนจะเปิดประตูออกไปแกร่ก"เป็นไงบ้างนับ ลูกมาไหม" จัสตินถามทันทีเมื่อเมียสุดที่รักเปิดประตูห้องน้ำออกมา เขายืนลุ้นอยู่หน้าห้องจนใจจะขาด ร่างกายทุรนทุรายอย่างหนักตั้งแต่เมื่อคืน แต่แล้วทุกอย่างก็เงียบลงเมื่อเห็นหน้านับดาวเศร้าและนิ่งไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองอะไรเลย หัวใจแกร่งกระตุกวูบ สีหน้าตื่นเต

พลั้งรักมาเฟียร้าย : ตอนที่ 60หลายเดือนต่อมา"มีอาการอะไรบ้างไหม" น้ำเสียงเข้มถามเมียสุดที่รักอย่างใจจดใจจ่อและแสดงสีหน้าลุ้นกับคำตอบเมียออกมาอย่างเปิดเผย"ไม่มีค่ะ ปกติทุกอย่าง" ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มก่อนจะนั่งลงบนตักแกร่ง ทำให้ท่อนแขนแกร่งของจัสตินโอบรั้งตัวฉันไว้อัตโนมัติหลังจากปฏิบัติการทำลูกในวันนั้นจนมาถึงตอนนี้เขายังคงถามถึงการเปลี่ยนแปลงในตัวฉันอยู่ทุกวัน แต่พอได้คำตอบที่ไม่ถูกใจใบหน้าคมคายก็จะหงอยลงทันตาเห็น ในครั้งนั้นหนึ่งอาทิตย์เต็มที่ฉันกับเขามีอะไรกันแทบทุกเวลาแต่ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนฉันต้องให้กำลังใจจัสตินมาเรื่อยๆจนตอนนี้ผ่านไปหลายเดือนก็ยังไม่มีปฏิกิริยาของลูกน้อย อดที่จะสงสารว่าที่คุณพ่อลูกสองไม่ได้จริงๆต่อจากเหตุการณ์ที่เขาขอแต่งงานสุดเร่าร้อนในคืนนั้นไม่ถึงเดือนเราก็จัดงานแต่งงานเล็กๆแบบอบอุ่น มีอันดาร่วมในงานพร้อมกับเพื่อนสนิทของเราและแม่ของฉันที่เข้าร่วมพิธีสำคัญในวันนั้น ทางครอบครัวของจัสตินเขาขอไม่พูดถึง ฉันก็เข้าใจเมื่อถูกจี้ใจดำเรื่องครอบครัว จัสตินเล่าทุกอย่างให้ฉันฟังเหมือนเขาได้ระบายความรู้สึกจริงๆออกมาและมันก็น่าหดหู่สำหรับเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่โตมาโดยไ