"สวัสดีค่ะ ลูกพีชตื่นแล้วฉันขอวัดไข้หน่อยนะคะ" เคียวโกะระบายยิ้มหวานให้ลูกพีชอย่างเป็นมิตร
"ค่ะ" ลูกพีชมองใบหน้าสวยหวานราวกับตุ๊กตาบาร์บี้มีชีวิตของเคียวโกะด้วยความรู้สึกที่หลากหลายยากเกินกว่าจะอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้
"ออกไปก่อน" เมื่อตรวจดูอาการของลูกพีชเสร็จสรรพแล้วเคียวโกะจึงหันมาออกคำสั่งกับพย
