Chapter10
“พี่ไนท์ไปไหนมา!?” ชาลิสาเอ่ยถามพร้อมกับกอดอกตัวเอง แสดงความไม่พอใจออกมาอย่างไม่อาจเก็บกั้น วันส่งตัวเข้าหอ สามีหายไปทั้งคืน เธอไม่รู้ว่าเขาไปที่ไหน โทรไปก็ไม่รับ หนำซ้ำยังปิดเครื่องหนีอีก
“พี่ไปนอนบ้าน” น้ำไนท์พูดเสียงเรียบ ทำท่าจะเดินขึ้นบันได แต่ชาลิสาขวางเอาไว้
“ไปบ้านอะไรกันคะ สาโทรไปหาแม่พี่แล้ว ท่านบอกว่าพี่ไม่ได้ พี่ไปไหนกันแน่พี่ไนท์!”
“พี่ไม่ได้มีบ้านเดียว”
“แล้วมีเหตุผลอะไรที่พี่ต้องไปนอนที่อื่น ในเมื่อเราสองคนแต่งงานกันแล้ว”
“นี่สา” มือหนากำแน่นเข้าหากันอัตโนมัติ มองภรรยาทางนิตินัยอย่างไม่พอใจ
“สามีสิทธิ์ถาม สามีสิทธิ์จะรู้ว่าสามีสาไปไหนมา คืนเข้าหอพี่ก็หายตัว พี่จะให้สารู้สึกยังไง สาเป็นเมียพี่นะพี่ไนท์ พี่ควรสนความรู้สึกสาบ้าง!”
“สา พี่ว่าก่อนแต่งงานเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ”
“สาไม่สนอะไรทั้งนั้น”
“งั้นพี่ก็ไม่จำเป็นต้องสนความรู้สึกของสาเหมือนกัน” น้ำไนท์เสียงเข้มเดินเลี่ยงเพื่อขึ้นด้านบน
“พี่ไนท์” ชาลิสาเสียงขุ่น เดินตามผู้เป็นสามี เธอกับเขาต้องพูดกันให้รู้เรื่อง เธอไม่ชอบให้ใครมาเดินหนี โดยเฉพาะน้ำไนท์ “มาพูดกับสาให้รู้เรื่อง”
“พี่ไม่มีอะไรจะพูด”
“แต่สาต้องการ
