Chapter11
“ถ้าฉันไม่อนุญาต ก็อย่าคิดว่าจะหันหลังไปจากฉันได้” ว่าแล้วถูไถจมูกตามแก้มสวย ดาริการู้ได้ทันทีว่าเขากำลังคิดจะทำอะไร
“หยุดนะคะ ความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนมันน่าจะจบตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ทำไมคุณ…”
“พี่!” น้ำไนท์เสียงขุ่นเมื่อเด็กสาวดื้อด้านไม่ยอมพูดคำที่เขาต้องการให้พูด
“…” ดาริกาเม้มปากขัดใจ พยายามดิ้นรนแต่น้ำไนท์ก็กอดรัดแน่นกว่าเดิม “ปล่อยนะคะ เดี๋ยวพ่อดามา ดาไม่อยากให้ท่านเสียใจกับสิ่งที่พี่กำลังทำ”
“เรื่องนั้นฉันไม่สน สิ่งที่ฉันสนคือ เธอห้ามคบกับไอ้หน้าจืดนั่น”
“พี่มีสิทธิ์อะไรมาห้าม” ดาริกาหันไปผลักแรง ๆ
“เธอก็รู้ว่าฉันมีสิทธิ์อะไร” น้ำไนท์ว่าแล้วดันร่างดาริกามาที่โต๊ะ “เมื่อคืนยังกินนมไม่อิ่มเลย ฉันอยากกินเธออีก”
“ไม่ค่ะ ทุกอย่างมันจบแล้วค่ะ พี่เลิกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีดาได้แล้ว”
“เหยียบย่ำอะไร ฉันเหงี่ ยน อยากเอาเธอ ผู้หญิงอะไรไม่รู้นมโคตรใหญ่ เห็นแล้วมีอารมณ์”
“พี่ไนท์!”
“อย่าพูดมาก ฉันจะดูนม” น้ำไนท์อุ้มคนตัวเล็กขึ้นบนโต๊ะแล้วแทรกกายที่หว่างขาหญิงสาว มือถลกชุดทำงานดาริกาขึ้นจนเห็นเต้าสวยใหญ่เกินตัว “สวย”
“ยะ…อย่านะคะพี่ไนท์ ถ้าพี่ไม้หยุดดาจะร้องให้คนช่วย”
“ร้องสิ คนจะได้ร
