Chapter12
ดาริกาถูกลากมาขึ้นรถ ส่วนรถของเธอน้ำไนท์ให้ลูกน้องมาจัดการ เธอถูกพาไปที่คอนโดสุดหรูของเขา ดาริกาไม่อยากไป เธออยากจบทุกอย่าง ไม่อยากให้เขามาวุ่นวายกับชีวิต
หรือเธอจะหนีดี…
ความคิดบางอย่างแว๊บเข้ามาในหัว มันก็คงจะดีถ้าหล่อนหนีไป ในเมื่อไม่มีคลิป ไม่มีภาพที่จะทำให้พี่สาวกับพ่อแม่ต้องเสียใจ หล่อนก็ไม่ควรจะต้องกลัว
การหนีไปอาจจะเป็นเรื่องที่ดีสำหรับทุกคนก็ได้ ชาลิสาอาจจะมีความสุขกับคนเป็นสามี ส่วนเธอก็ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกับผู้ชายที่มีศักดิ์เป็นพี่เขย
“อย่าชักช้า ถ้าเธอเดินช้าฉันจะอุ้มเธอเอง”
“ดาเดินได้!” ดาริกากระแทกเสียง หลบสายตาคนอื่นๆ ที่มองเธอ ก้าวฉับ ๆ ไปในลิฟต์พร้อมกับเขา ดาริกาเอามือประสานกันเอาไว้ วิ่งหนีคงไม่รอด เขาตัวสูงใหญ่กำยำ ถ้าหล่อนวิ่งไปไม่กี่ก้าว ถูกรวบตัวเป็นแน่
พอลิฟต์ไปถึงชั้นบนสุด น้ำไนท์ก็จับมือเรียวเล็กแล้วดึงให้เดินตาม เธอไม่มีสิทธิ์ต่อรองอะไร เพราะต่อให้ทำ เขาคงไม่ยอม
“เข้าไปสิ” เขาแตะคีย์การ์ดแล้วเปิดประตู ดาริกาเดินเข้าไปด้านในพร้อมกับกวาดสายตามองรอบ ๆ ห้องของเขาถูกตกแต่งเอาไว้อย่างสวยงาม “ชอบไหม?”
“ไม่ชอบค่ะ” ดาริกาเสียงขุ่นแล้วนั่งลงโซฟา น้ำไนท์ไหวไหล
