ร่างกายกำยำสูงใหญ่กำลังวิ่งอยู่บนลู่วิ่งในฟิตเนสสาขาประจำของเขา
“ เฮ้อ~ เจต มึงทนได้ยังไงวะ“ คัดสรรซึ่งยืนหอบอยู่ข้างๆ หันมาถามกับคนข้างเขา
“ ทำไม กูก็บอกมึงแล้วว่ามึงควรออกกำลังกายให้มันบ่อยๆ สุขภาพมันจะได้ไม่ร่วงโรยไปตามอายุ “
“ โอ้ย คนหนุ่มไอ้คนไม่แก่เลย ว่าแต่มึงจะฟิตไปถึงไหนกันครับ เมียก็มีแล้ว นี่อีกสองเดือนลูกก็จะคลอดอีก “ คัดสรรบ่นให้เพื่อน จิรกิตติ์จึงปิดลู่วิ่งแล้วหันมาคุยกับเพื่อน
“ ก็เพราะเมียกูใกล้คลอดเนี่ยแหละ กูถึงต้องฟิตจะได้มีแรงอุ้มเมียไปส่งโรงพยาบาล “ เขาพูดพลันยกแขนตัวเองขึ้นมาเบ่งกล้ามดู เมื่อเห็นว่ามันยังแน่นและแข็งแรงดีเขาก็ยิ้มออกมาอย่างพอใจ
“ ยิ่งช่วงนี้เจนท้องโตขึ้น น้ำหนักก็เพิ่มขึ้นอีก 6-7 โล กูอยากมั่นใจว่าถ้าเจนปวดท้องคลอดแล้วกูจะสามารถอุ้มเธอได้ โดยไม่ล้มหัวทิ่มไปซะก่อน “
“ มึงพูดอย่างกับว่าโลกนี้ไม่มีรถเข็นงั้นแหละ “ เพื่อนที่หมั่นไส้ก็แขวะกลับ
“ อ้าว รถเข็นมันก็มีแค่ที่โรงพยาบาลปะ แต่ก่อนจะพาออกจากบ้านไปโรงพยาบาลได้ก็ต้องอุ้มอยู่ดี “
“ ครับๆ พ่อคุณพ่อคนคลั่งรัก จริงๆ เชียว กูละอยากมีแบบมึงจัง เลี้ยงต้อยเนี่ย “
โป๊ก!! ฝ่ามือใหญ่ข
