“เอ่อ.. ฝนจ๊ะ..” อัคราตั้งท่าจะพูดทักทายแต่หญิงสาวเดินเชิดหน้าผ่านเขาไปเข้าห้องน้ำโดยไม่สนใจเขาแม้แต่นิด อัคราหน้าม้านไปความรู้สึกที่ถูกเมินถูกทอดทิ้งมันเป็นแบบนี้นี่เอง แต่ที่ผ่านมาเขาเองที่เป็นคนทำร้ายจิตใจเธอนี่นา
อัคราเดินหน้าตูมไปนั่งที่ขอบเตียงกว้างแล้วขึ้นไปนอนกอดร่างกลมของน้องแซมไว้ด้วยความรักและหวงแหน เขานึกไม่ออกเลยว่าหากคนที่นอนร่วมเตียงกับสองแม่ลูกคือชายคนอื่นเขาจะทำใจได้อย่างไร เขารับไม่ได้และยอมให้เป็นแบบนั้นไม่ได้แน่นอน.. นั่นคือเสียงสะท้อนในหัวที่ดังกึกก้องอยู่เสมอเมื่อเกิดคามคิดเช่นนี้ ดวงตาคมมองเสี้ยวหน้าน่ารักน่าชังของลูกชายลูบแก้มยุ้ยแดงปลั่งนั้นอย่างแสนรักแล้วก้มลงหอมแก้มน้องแซมฟอดใหญ่พร้อมทั้งโอบกอดน้องแซมไว้อย่างหวงแหนรอคุณแม่คนสวยออกมานอนด้วยแต่ปลายฝนก็ไม่ออกมาเสียทีแต่ด้วยความอ่อนเพลียอัคราจึงหลับไป...
ในขณะเดียวกันนั้นโดยที่อัคราไม่รู้ตัวปลายฝนเองก็แอบมองสองพ่อลูกที่นอนกอดกันอยู่บนเตียงกว้างด้วยรอยยิ้มบางๆ หญิงสาวกอดอกมองสองหนุ่มหลับเตียงกันอย่างสุขใจอย่างบอกไม่
