“นี่สวนผักนะมีไว้ปลูกผักไม่ได้มีไว้ให้ใครจีบกัน” อัคราพูดเสียงลอดไรฟันด้วยความหึงหวง
“อ้าว คนรักกันจีบกันจะยิ้มให้กันที่ไหนก็ได้ครับคุณ”
“จะมากไปแล้วนะนายกำพล” อัคราทำท่าจะโผนเข้าหาชายหนุ่มที่ยิ้มกว้างยียวนตรงหน้าแต่ทรายดึงแขนเขาไว้แล้วเดินมาแทรกกลาง
“ซันคะทรายว่าเราไปเดินเล่นที่สวนดอกไม้ฝั่งโน้นดีมั้ยคะ ดอกบัวตองกำลังออกดอกสวยเลยค่ะ”
“นั่นสิคุณอัครา คุณน่าจะพาแฟนคุณไปเดินเล่นตรงนั้นนะ ดอกบัวตองสีเหลืองทองกำลังออกดอกสวยเชียวล่ะ ไปมั้ยผมจะพาไป”
“ไม่ต้องฉันจะไปกับซันสองคน คนอื่นไม่ต้องมายุ่ง” ทรายหันไปพูดกับพ่อเลี้ยงกำพลตาเขียวทั้งขุ่นใจที่เห็นเขาสนในปลายฝนอย่างออกนอกหน้า
“จริงๆ นะ ผมอยากให้คุณเห็นมันสวยมาก มาสิ..” พ่อเลี้ยงกำพลพูดพลางคว้าข้อมือเล็กของทรายแล้วรั้งให้เดินตามไปหน้าตาเฉย
“เฮ้ย นี่คุณ ปล่อยนะฉันไม่ไปกับคุณหรอกนะ ฉันจะไปกับซัน..” ทรายร้องเสียงหลงแต่ก็ถูกเขาลากไปจนได้ อัค
