ตอนที่ 37 เจิ้งหย่งซีมาเยือน
เท่านั้นยังไม่พอ กู้หนิงเหอยังให้เฉียนยาเย็บชุดที่สามารถยัดมู่เหมียนลงไปได้ เอาไว้สวมใส่สำหรับหน้าหนาวนี้อีกด้วย
“ลูกสาวของเจ้า…เฉลียวฉลาดยิ่งนัก” เฉียนต้าหลางที่มองดูกู้หนิงเหอกำลังชี้นิ้วบอกพี่สะใภ้ของตนเองว่าควรทำเช่นไรและอย่างไรบ้างอยู่ด้านข้าง
“ใช่…นางช่างเฉลียวฉลาด”กู้อวี้สยงยอมรับคำชมของลูกสาวตนเองด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้ม
ก่อนที่เขาจะนึกอะไรขึ้นได้
“พี่เฉียน วันนี้ที่ข้าเข้าไปในตัวเมือง มีผู้คนอพยพมาจากทางเหนือเยอะมากขึ้น ข้าวสารและธัญพืชเองก็ราคาสูงขึ้นเป็นอย่างมาก เกือบสองเท่ากับเมื่อครั้งที่ข้าเข้าเมืองไปเมื่อวันก่อน” กู้อวี้สยงเล่าเรื่องที่เขาเข้าไปในเมืองให้อีกฝ่ายได้ฟัง
เหล่าชาวบ้านผู้ชายที่นั่งรวมกลุ่มกันอยู่มีสีหน้าตกใจกันเป็นอย่างมาก
“ช่วงนี้ใครจะเข้าเมือง ให้มีผู้ชายไปด้วย รวมตัวไปกันหลายๆ คนหน่อย ส่วนตอนกลางดึกพวกเราช่วยกันจัดเวรยามตรวจตราด้วยสักหน่อย ผู้คนที่อพยพเข้ามาทำให้ทางการตรวจสอบได้ไม่ทั่วถึง เมื่อถึงตอนนั้น จะต้องมีการปล้นชิงเกิดขึ้นแน่นอน” เฉียนต้าหลางที่อาวุโสที่สุดในกลุ่มกล่าวขึ้น เพราะครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดภัยหนาวจนมีคนอพย
