ตาย

แอสตันตะโกนเรียกพอร์ชอีกครั้งสุดเสียงอย่างร้อนใจพร้อมกับลุกจากเก้าอี้

คลืด คลืด~

ไม่นานจากที่สายของพอร์ชถูกตัดไปโรมก็โทรเข้ามาหาแอสตันทันที

(ไอแอสตันมึงทำใจดีๆ นะ)

"มีเชี้ยไรมึงก็รีบๆ พูดมาสิวะ! "

(พี่พอร์ชโดนคนร้ายไล่ยิงจนยางรถระเบิดเสียงหลักตกทะเลไปตอนนี้เจ้าหน้าที่กำลังหาอยู่กูบอกให้ทุกคนปิดข่าวแล้ว)

"ไหนลุงมึงบอกมีตำรวจตามไปไงทำไมถึงปล่อยให้พี่กูถูกลอบยิงได้!! " แอสตันตวาดออกไปเสียงสั่นอย่างกับคนเสียสติพร้อมกับน้ำตาที่ค่อยๆ ไหลออกมา

สายน้ำที่ได้ยินที่โรมเอ่ยก็ตกใจไม่แพ้กันร่างบางของสายน้ำเดินเข้าไปสวมกอดแอสตันเอาไว้เพื่อเป็นการปลอบประโลมและให้เขาใจเย็นลง

(กูก็ไม่รู้รายละเอียดมากนักลุงกูโทรมาบอกกูก็รีบโทรมาบอกมึงอีกที)

(ถ้ามึงได้สติแล้วมาเจอกูที่สถานีตำรวจห้องลุงกูนะกูจะไปรอข่าวพี่มึงอยู่ที่นั้น)

"กูจะไปเดียวนี้แหละ!! " แอสตันเอ่ยก่อนจะตัดสายของโรมพร้อมกับแกะมือของสายน้ำที่กอดเข้าเอาไว้อยู่พร้อมกับรีบไปหยิบกุญแจรถทันที

"นายจะไปไหน" สายน้ำจับข้อมือของแอสตันที่กำลังจะเปิดประตูห้องไว้พร้อมกับเอ่ยถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง

"ไปสถานีตำรวจปล่อยฉัน"แอสตันเอ่ยพร้อมทั้งสะบัดมือของสายน้ำออก

"แต่นาย