แกร็ก~
"นาย สวัสดีครับ" ทันทีที่แอสตันเปิดประตูเข้ามาเหล่าลูกน้องของแอสตันก็เอ่ยสวัสดีพร้อมกัน
"พวกมึงใช่ไหมที่ไล่ยิงพี่กู" แอสตันเอ่ยขึ้นพร้อมมองไปยังชายฉกรรจ์ 4 คนนั้นที่ถูกมัดไว้อยู่ด้วยสายตาโกรธแค้นราวกับจะฆ่าคนได้
"ถ้าใช้แล้วมึงจะทำไมพวกกู ในเมื่อพี่มึงมันตายห่าไปแล้ว" ชายฉกรรจ์คนนึงเอ่ยขึ้นพร้อมกับยิ้มเยาะ
ทันทีที่แอสตันได้ยินที่ชายฉกรรจ์เอ่ยก็รีบพุ่งตัวเข้าไปใช้เท้าหนักๆ ถีบเข้าที่หน้าก่อนที่จะอัดหมัดหนักๆ เข้าที่หน้าอย่างไม่ยั้งเหมือนคนไร้สติ
ตุบ!
ปัก!
ผัวะ!
ผัวะ!
ผัวะ!
แกร็ก~
"เห้ยๆ ไอแอสตันหยุดก่อนเดียวมันก็ตายหรอก" โรมที่พึ่งเข้ามาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนรักของตนกำลังต่อยชายฉกรรจ์คนนึงอย่างบ้าคลั่งจนเลือดของชายฉกรรจ์คนท่วมหน้าท่วมปากไปหมดแล้ว
"พอๆ ไอสัสถ้ามันตายรอบนี้เราไม่มีพยานแล้วนะ" ธามที่เดินตามเข้ามาติดๆ ก็เอ่ยขึ้นพร้อมกับรีบเดินเข้าไปดึงตัวแอสตันออกพร้อมกับโรม
"โถ่วเว้ย! " แอสตันสบดขึ้นอย่างหัวเสียพร้อมกับใช้เท้าหนักๆ ถีบหน้าชายฉกรรจ์อีกคนก่อนจะเดินมานั่งสงบสติอารมณ์ตัวเองที่เก้าอี้กลางห้อง
ไม่นานนักลุงของโรมก็เดินเข้ามาภายในห้องพร้อมกับลูกน้องอีกสองคน
"4 คนนี้ใช่ไ
