"แม่ฟื้นแล้วหรอครับ" แอสตันเอ่ยขึ้นพร้อมกับน้ำตาที่คลอเบ้าอย่างพยายามกลั้นไว้ไม่ให้ไหลออกมาก่อนจะกดสวิทส์ตรงหัวเตียงและเอ่ยบอกพยาบาล
"คนไข้ฟื้นแล้ว"
"แม่เป็นลมไปหรอ" แม่ของแอสตันเมื่อได้สติก็มองไปรอบๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้น
"ใช่ครับแม่เป็นลมไป 10 ชั่วโมงเต็มๆ เลย" แอสตันเอ่ยพร้อมกับจับมือแม่ของเขามาแนบแก้มของจนเอาไว้
"แล้วพ่อล่ะเป็นไงบ้างแล้วเอลิสไปไหน" แม่ของเเอสตันเอ่ยถามขึ้นด้วยสีหน้ากระวนกระวายเมื่อนึกขึ้นได้ว่าสามีของเธอกำลังผ่าตัดอยู่
"พ่อปลอดภัยดีครับการผ่าตัดเป็นไปด้วยดีแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะเอลิสอยู่เฝ้าพ่อครับ"
"เล่าเรื่องของพอร์ชให้แม่ฟังเดียวนี้" แม่ของแอสตันเอ่ยขึ้นอย่างพยายามฝืนที่จะฟังความจริงที่เธอยากจะยอมรับ
"ผมว่าแม่พักต่ออีกหน่อยดีกว่าครับ" แอสตันเอ่ยขึ้นอย่างหลบสายตาแม่ของตนอย่างคิดว่าเเม่ของเขายังไม่พร้อมที่จะฟัง
"ไม่ แม่ต้องการรู้ว่ามันเกิดอะไรกับลูกของแม่" แม่ของแอสตันเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่เพราะเธออยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกชายคนโตของเธอกันแน่
"พี่เขาไปหาหลักฐานแล้วโดนยิงจนรถเสียงหลักตกทะเลไปทั้งหมดมันเป็นความผิดของผมเอง" แอสตันก้มหน้าต่ำมองพื้นพร้อมกับเอ่ยบอกแม่ข