ไร้วี่แวว

"จริงหรอครับแม่! "

"พ่อฟื้นแล้วหรอคะแม่! "

แอสตันกับเอลิสเอ่ยพร้อมกันด้สยน้ำเสียงดีใจท่ามกลางสายตานักข่าวที่หูผึ่งและรีบจ่อไมค์ถามพวกเขาทันที่หลังได้ยิน

"คุณไกรฟื้นแล้วหรอคะ/ครับ"

"แล้วอาการเป็นยังไงบ้างคะ"

"ดิฉันพึ่งได้รู้จากโทรศัพท์เมื่อสักครู่ตอนนี้ยังไม่ทราบอาการรู้แค่ว่าหมอกำลังตรวจอยู่ ยังไงก็ข อตัวก่อนนะคะ" นางภัสสรเอ่ยจบก็รีบเดินออกไปตามด้วยแอสตันเอลิสและคนอื่นๆ ท่ามกลางเสียงของนักข่าวที่รั้งไว้แต่ก็ไม่เป็นผล

"เดียวก่อนครับ/ค่ะ"

ณ โรงพยาบาล LITTA

แกร็ก~

"ที่รัก ที่รักคะ" ทั้งทีที่นางภัสสรเปิดประตูห้องพัก VIP ของโรงพยาบาลเข้ามาก็รีบเอ่ยเรียกสามีของตนทันทีด้วยน้ำเสียงดีใจ

"พ่อค่ะ/ครับ" เอลิสและแอสตันที่ตามมาด้วยก็เอ่ยเรียกพ่อของตนอย่างดีใจพร้อมกับรีบเดินไปที่เตียงผู้ป่วยที่ตอนนี้พ่อของตนกำลังดื่มน้ำอยู่ไม่นานนักพวกเพื่อนของแอสตันคนอื่นๆ ก็ตามเข้ามาเช่นกัน

"เป็นยังไงบ้างคะจำฉันได้ไหม" นางภัสสรเอ่ยขึ้นพร้อมกับจับมือของสามีเธอมากุมไว้

"จำได้สิคุณหญิงใครจะลืมภรรยาคนสวยของตัวเองได้" นายไกรวิชญ์เอ่ยขึ้นพร้อมกับยิ้มให้ภรรยาของตนด้วยแววตาอ่อนโยน

"ขอบคุณพระเจ้าที่คุณฟื้น" นางภัสสรเอ่ยขึ้