“หึ ฉันอยากรู้จริง ๆ ว่าที่บ้านสอนมายังไงถึงได้ร้ายลึกขนาดนี้” เพื่อนของแพทปรายตามองท่าทางของเจ้าแก้มแล้วเบะปากเบา ๆ
“นั่นสิ ตอนนี้มีแค่พวกฉัน แสดงธาตุแท้ออกมาก็ได้นะ”
“อย่าว่าถึงที่บ้านเรานะ!!” พอได้ยินคำพูดที่พาดพิงถึงคนที่บ้านเจ้าแก้มก็รู้สึกโมโหขึ้นมาจริง ๆ เธอไม่ยอมให้ใครมาว่าที่บ้านเธอหรอก เพราะทุกคนในบ้านเธอนิสัยดีกันทุกคน ไม่ใช่กลุ่มของเพื่อนตรงหน้านี้ที่มักกล่าวหาเธอ
“ทำไม อย่างเธอจะทำอะไรพวกฉันได้” แพทจึงพูดจาท้าทายเจ้าแก้มเพราะรู้ว่าเจ้าแก้มไม่ใช่คนที่จะสู้คนขนาดนั้น
“ทำไมถึงต้องมาว่าเราด้วย เราไปทำอะไรให้?” เจ้าแก้มน้ำตาคลอขึ้นมาทันที แล้วถามขึ้นด้วยความไม่เข้าใจว่าเธอไปทำอะไรให้กับแพทและเพื่อนของแพทกันแน่ อีกฝ่ายถึงได้มาต่อว่ากันแบบนี้
“ก็ไม่ได้ทำอะไรให้พวกฉันหรอก แต่ฉันแค่ขัดหูขัดตา”
“นิสัยไม่ดี” คำตอบของแพททำให้เจ้าแก้มรู้สึกไม่ดี แค่ขัดหูขัดตาก็ต้องมาต่อว่ากันขนาดนี้เลยหรือยังไง
“แกว่าใคร!!” แพทได้ยินเช่นนั้นก็ไม่พอใจ เธอตรงเข้าไปผลักเจ้าแก้มใส่ผนังด้วยความแรง
พรึบ
“โอ๊ยยย” เจ้าแก้มที่ไม่ทันตั้งตัว จึงล้มลงแล้วแขนกระแทกเข้ากับผนังอย่างแรงจนเกิดเสียงดังขึ้น บริเวณเท้าก็
