“ข้าเข้าใจแล้ว”
ชายหนุ่มตอบรับ ก่อนที่ทั้งคู่จะก้าวเคียงกันออกไป พร้อมๆ กับความมืดกลับมาสู่ห้องขันอันอับชื้นอีกครั้ง และทุกความสงสัยที่อวี๋จ้านเกอมีต่อหญิงสาว มันถูกกลบไปด้วยความตึงเครียด เมื่อรู้ว่าแท้จริงแล้ว คนร้ายที่สังหารครอบครัว ยังคงลอยนวลอยู่ข้างนอก
“เรารีบกลับไปหามู่หลงเถอะ”
เมื่อนึกถึงสิ่งที่เป็นกังวล ชายหนุ่มก็ให้รู้สึกห่วง ในความปลอดภัยของหลานชาย ขึ้นมาในฉับพลัน
“พี่ม่อเหลียวอยู่ ไม่มีสิ่งใดหน้าห่วง” เจี้ยงอี้หลิงบอกให้ชายหนุ่มคลายใจ
“ดูเจ้าจะวางใจเขามากเลยนะ”
อวี๋จ้านเกอ ยังคงไม่เชื่อว่าคนผู้เดียว จะต้านรับศัตรูจำนวนมากได้เพียงลำพัง หากสวี่เทียนตัวจริงส่งคนเข้ามา เพื่อกำจัดหลานชายของเขา ในเวลาที่เขาและนางไม่ได้อยู่ที่เรือน
“ตอนข้าอายุสิบขวบ พี่ม่อเหลียวก็เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวของเรา และนับจากนั้น ไม่มีครั้งไหนที่เขาจะปล่อยให้ข้าต้องเสี่ยงอันตราย แม้ว่าพอเราโตขึ้น เขาจะติดตามพี่ชายของข้าไปทำหน้าที่องครักษ์ แต่พอเกิดสิ่งใดขึ้นกับข้า เขาจะมาหาข้าโดยไม่ลังเลใดๆ เลย ส่วนเรื่องฝีมือข้ามิอาจบอกได้ ว่าเขาสูงส่งเพียงใด เพราะเขาไม