บทที่ 22
"ลูกจะต้องหมั้นหมายกับบุรุษผู้หนึ่ง..." หว่านเอ๋อร์ยังคงจำคำของมารดาที่บอกกับนางในวัยเยาว์ได้ดี
ไม่เพียงแค่คำพูดที่น่าตกใจ ท่าทางของทั้งพ่อและแม่ของนางก็ดูแปลก ๆ ด้วยในวันนั้น หญิงสาวจำได้ดีว่าตอนนั้นตนไปถามทั้งสองว่าเมื่อเช้าที่จวนมีเรื่องอะไรกันทำไมคนถึงมากมาย
แม้พ่อและแม่จะมีท่าทางลังเลแต่สุดท้ายก็บอกเรื่องที่เกิดขึ้นออกมา
“หมั้นหรือเจ้าคะ กับใครกัน” แม้จะไม่เข้าใจดีนักแต่ก็รู้ว่าการหมั้นหมายคืออะไร เพราะสหายและคนรู้จักหลายคนก็มีคู่หมั้นคู่หมายมาตั้งแต่เด็ก บางคนมีตั้งแต่เกิดด้วยซ้ำ แต่มิใช่ว่าพ่อแม่ของนางบอกว่าจะให้นางเลือกคนคนนั้นเองหรอกหรือ
"เขาคือบุตรชายคนเล็กแห่งตระกูลโจว เรื่องการหมั้นของเขากับเจ้าค่อนข้างซับซ้อน”
ตอนนั้นหว่านเอ๋อร์จำได้ว่าไม่ได้รู้สึกอะไรมากนักกับคำที่ได้ยิน แต่พอเริ่มโตก็เริ่มต่อต้าน แล้วตอนนี้เล่านางรู้สึกอย่างไรกับอีกฝ่ายกันแน่
โจวอี้หลงนั้นไม่ได้เป็นคนอย่างที่นางคิด เขาไม่ได้กักขฬะ ที่จริงออกจะมีไหวพริบดีเสียด้วยซ้ำ และบางครั้งก็ดูเจ้าเล่ห์อย่างน่าหมั่นไส้
หน้าตาก็ดี... หว่านเอ๋อร์เผลอคิดเรื่องนั้นอย่างไม่ตั้งใจจนใบหน้าขึ้นสี และยิ่งเมื่อนึกถ
