“ทำไมงานที่เขาใหญ่ หนูต้องขึ้นไปเดินด้วยล่ะ เจ้พราว” เสียง ดารินทร์ นางแบบวัย 27 ถามผู้จัดการส่วนตัวที่ควบตำแหน่งผู้จัดงานแฟชั่นโชว์ที่เขาใหญ่ ซึ่งกำลังนั่งอยู่ข้างกันในรถตู้ส่วนตัว
“เราน่ะ เป็นนางแบบนะยะ ยัยดา” พราวดาวที่กำลังพักสายตา ต้องหันมาแขวะ
“เจ้ก็รู้ ว่า งานจริง ๆ ของหนูไม่ใช่บนเวทีสักหน่อย”
“เออ ทำไมเจ้จะไม่รู้ แต่แกก็ต้องมีงานบนเวทีให้เขารู้ที่มาของเงินแกบ้างหรือเปล่า”
“ค่า รู้แล้วค่า หนูก็แค่แปลกใจก็ในเมื่อยัยนันกับยัยน้องพริมได้เดิน แล้วจะให้หนูมาเดินด้วยทำไม” ดารินทร์ถามพลางไถ่โทรศัพท์มือถืออ่านข่าวบันเทิง
“สองคนนั้น มันของแน่อยู่แล้ว แต่เราน่ะหายหน้าหายตาไปนานแล้ว โผล่มาบ้างก็ยังดี” ผู้จัดงานเปิดแท็บเล็ตเช็คตารางงานในวันนี้ “อีกอย่างชื่อแก ฉันก็ใส่เป็นตัวสำรองไปงั้น ๆ แหละ ไม่ไหวยังไงก็ไม่มีปัญหา”
“เออ ว่าไป ได้ข่าวว่า ยัยนันกินเด็กเหรอ เจ้” หญิงสาวชะโงกหน้ามาถามอย่างใคร่รู้
“เห็นว่าเป็นน้องชายแฟนเก่า วันนั้น ก็มาตามติด
