ตอนที่ 4
“เห็นผัวเป็นคนอื่นนี้หมายความว่าไง สงสัยไม่โดนมานาน เรามารื้อฟื้นกันหน่อยไหม”
“ถอยออกไปเลยนะ รื้อฟื้นบ้าบออะไร พุดตานไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่แล้ว พี่อยากจะมีผู้หญิงที่ไหนก็แล้วแต่พี่เลย เรื่องที่พี่ขอเลิกตอนนั้นพุดตานตกลง เราเลิกกัน!”
ใบหน้าหล่อของชนะพลหยุดชะงัก ตอนนั้นที่บอกเลิกเขายังไม่รู้สึกอะไร แต่พอหญิงสาวเอ่ยปากเขาดันรู้สึกเจ็บจี๊ด ๆ ขึ้นมา
“เลิกก็เลิกสิ พี่ก็ไม่ได้รักเธอตั้งแต่แรกแล้ว แต่ทิ้งทวนก่อนเลิกได้ไหม” ร่างสูงหัวเราะหึหึในลำคอ เขามองที่กลีบปากบางอย่างหลงใหล จากนั้นจึงได้โน้มลงไปประกบจูบ แต่ทว่าหญิงสาวรีบเบือนหน้าหลบจูบ เขาเลยต้องเปลี่ยนไปไปไซร้ที่ซอกคอของเธอแทน
“พี่พล..หยุดเดี๋ยวนี้นะ ปล่อย!” ร่างบางดิ้นขัดขืน เขาบอกว่าไม่ได้รักเธอตั้งแต่แรก มันก็รู้สึกหน่วงที่หัวใจอยู่นิดหน่อยเท่านั้น เพราะตอนนี้ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาอีกแล้ว
“อืมม ยังใช้น้ำหอมกลิ่นเดิมอยู่เลยนี้” ชนะพลกดจมูกฝังดมกลิ่นหอมจากหลังหูลากลงถึงต้นคอสลับไปมาอย่างหื่นกาม
“ปล่อย! ปล่อยให้ปล่อยไงเล่า!”
พุดตานใช้แรงที่มีดันร่างหนา แต่เขาแทบจะขยับเลยสักนิด และตอนนี้มือของเธอทั้งสองข้างยังถูกเขารวบแล้ว
