ตอนที่
[26]
สร้างงานสร้างอาชีพ
นางใช้เวลาจัดการพวกเขาเพียงไม่นาน ผู้เป็นนายก็ก้มหัวขอโทษนางราวกับไก่จิก จากนั้นก็พาร่างกายอันสะบักสะบอมของตนและลูกน้องจากไปด้วยความรวดเร็ว
หลังจากเหตุการณ์ระทึกขวัญผ่านไปจากนั้นเสียงปรบมือด้านหลังก็ดังขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกัน นางหันกลับไปก็พบกับสายตาชื่นชมจากทุกคน
“หยวนเออร์ นี่เจ้า...” เป็นพี่ใหญ่ที่เข้ามาหานางก่อน เรื่องที่นางกับเสี่ยวหลงผนวกกำลังกัน ในครอบครัวนางไม่เคยรู้มาก่อน ซึ่งนางก็เพิ่งได้รู้วันนี้เช่นกันว่ามันสามารถทำได้ เมื่อวานเพิ่งวิ่งหนีพวกอันธพาลด้วยกัน แต่วันนี้กลับลงมือต่อสู้กับบุรุษร่างยักษ์ด้วยตนเองเพียงคนเดียว ไม่ตกใจก็บ้าแล้ว แต่ในยามนี้นอกจากเรื่องหาเงินแล้ว นางก็คิดจะให้เสี่ยวหลงสอนนางและพี่ใหญ่เกี่ยวกับการต่อสู้ด้วย เพราะหากเกิดเหตุคับขันเช่นนี้ขึ้นมาอีก จะได้ไม่เสียเปรียบผู้ใด
“แม่หนูหยวนเจ้าช่างเก่งกาจนัก ไม่คิดว่าสตรีร่างบอบบางเช่นเจ้าจะมีพละกำลังมากเช่นนี้” ท่านลุงกังเข้ามาเอ่ยกับนางเป็นคนที่สอง
“ข้าพอต่อสู้ได้เจ้าค่ะ” นางกล่าวอย่างถ่อมตัว แต่หากสายตาของทุกคนในที่แห่งนี้อยากจะกล่าวว่า นั่นไม่เรียกเรียกว่าพอสู้ได้กระมัง
“หย
