สถานที่ก่อสร้าง…
หลังจากการนำเสนอโครงการก่อสร้างโรงพยาบาลเสร็จสิ้น บริษัทได้ดำเนินการก่อสร้างไปบ้างแล้ว
ดนัยและพศวัตเดินทางมาตรวจสอบความคืบหน้าที่ไซต์งานก่อสร้าง
เสียงเครื่องจักรดังก้องไปทั่วบริเวณ คานเหล็กขนาดใหญ่ถูกยกขึ้นโดยเครน แสงแดดสะท้อนกับเศษปูนที่ปลิวฟุ้ง เสียงสว่านเจาะคอนกรีตดังแข่งกับเสียงคนงานที่กำลังเร่งมือทำงาน ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้
ปัทมาและศศิรา ในฐานะสถาปนิกผู้ออกแบบ ก็มาตรวจงานด้วยเช่นกัน
“งานคืบหน้าไปเร็วมาก ถ้ารักษามาตรฐานนี้ไว้ มีโอกาสเสร็จทันตามกำหนดแน่นอน ทีมช่างฝีมือดีจริง ๆ ทุกอย่างตรงตามแบบเป๊ะ”
ปัทมากล่าว พลางกวาดตามองโครงสร้างที่เริ่มเป็นรูปเป็นร่างด้วยความพอใจ
ดนัยเผลอมองเธอด้วยสายตาชื่นชม ไม่ใช่เพียงเพราะความสามารถของเธอ แต่เป็นเพราะเวลาปัทมาตั้งใจทำงาน เธอดูมีเสน่ห์เหลือเกิน แม้อากาศจะร้อนจัด เหงื่อเม็ดเล็ก ๆ ไหลซึมตามไรผม เธอยกมือปาดเหงื่อเบา ๆ แก้มขาวขึ้นสีแดงระเรื่อจากความร้อน เขาเผลอจ้องเธอจนลืมตัว
“มองอะไรคะ?”
ปัทมาถามพลางเลิกคิ้ว ก่อนจะชี้ไปทางจุดก่อสร้างอีกฝั่ง “เดินไปดูตรงนั้นหน่อยได้ไหมคะ”
ยังไม่ทันที่ดนัยจะตอบ เธอก็เดินนำไปทันที ดนัยจึงรี
