แสงแดดอ่อน ๆ ลอดผ่านรอยต่อระหว่างผ้าเนื้อหนาสองผืนที่ทิ้งชายลงบดบังไอร้อนด้านนอก ส่องกระทบเปลือกตาหญิงสาวที่นอนระทวยนิ่งกลางเตียงใหญ่ในห้องนอนสีควันบุหรี่หม่น เธอพลิกกายหลบแสงระคายตาอย่างอิดออด เพราะฤทธิ์มาการิต้ารสเปรี้ยวที่เผลอดื่มตามคำคะยั้นคะยอของเพื่อนในค่ำคืนที่ผ่านมากำลังสำแดงฤทธิ์เดชให้คนคออ่อนพ่ายแพ้อย่างราบคาบ พราวรุ้งพยายามจะลืมตาแต่เปลือกตาเธอหนักอึ้งเหมือนถ่วงด้วยหินแต่เธอก็พยายามแม้จะยากลำบาก หญิงสาวสูดลมหายใจลึกและผ่อนออกอย่างช้า ๆ พลางส่งเสียงครางแผ่วพร่า รับรู้ถึงความรวดร้าวแปลก ๆ บริเวณท้องน้อยไปจนถึงกึ่งกลางเรือนกายเมื่อขยับตัว อาการร้าวระบบค่อย ๆ แทรกซ่านไปทั่วสรรพางค์จนคนที่เพิ่งลืมตาขึ้นเผลอหรี่ตาลง กัดริมฝีปากก่อนจะลองขยับตัวใหม่ด้วยความยากเย็น
ร่างเปลือยเปล่านุ่มรื่นที่ขยับตัวเบียดเข้ามาเสียดสีเรือนกายกำยำปลุกเพลิงเพชรให้ตื่นขึ้นอย่างเกียจคร้าน เขากะพริบตาแผ่วเบา ขับไล่อาการพร่ามัวก่อนจะตื่นเต็มตาและต้องขมวดคิ้ว เมื่อเหลือบมองใบหน้าเหยเกของหญิงสาวที่นอนหนุนต้นแขนตนอย่างงุนงงอยู่ชั่วขณะ กว่าคิ้วจะคลายปมหลังลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดได้ในเวลาต่อมา
ดวงตากลมวาวอ่อนเดียงสากับเครื่องหน้าจิ้มลิ้ม และผิวละเอียดขาวอมชมพู ส่งให้หญิงสาวในวงแขนเขาดูสวยหวาน พริ้มเพรามากขึ้นเมื่อใบหน้างดงามล้อมกรอบเส้นผมสีน้ำตาลเข้มดัดปลายเป็นลอนคลื่นอ่อน ๆ อย่างมีชีวิตชีวา รูปร่างระหงบอบบางแบบสาวยุคใหม่กับบุคลิกนุ่มนวลภายใต้เสื้อผ้าแบบเรียบสีหวาน ที่เขาเป็นคนถอดเองกับมือ ช่างขัดแย้งกับอาชีพของเธออย่างเหลือเกิน แต่เขาก็ไม่ใส่ใจนักเมื่อนายหน้าของเธอให้เหตุผลว่านี่เป็นการทำงานครั้งแรกของหญิงสาว
ในขณะที่หญิงสาวเปิดเปลือกตาขึ้นอย่างแช่มช้า พร้อมกับถอนหายใจยาวอย่างงัวเงีย ประสาคนเพิ่งตื่น เธอเงยหน้าขึ้นและได้สบสายตากับเขาในระยะแค่ลมหายใจกั้น ดวงตาวาวหวานที่ช้อนขึ้นมองประสานสายตาของเขาแสดงอาการตื่นตระหนกขึ้นอย่างฉับพลัน
“คุณ!”
หัวใจของพราวรุ้งเต้นสะดุด แล้วดิ่งวับหายราวหลุดออกจากอกไปชั่วขณะก่อนกลับมาเต้นโลดโผนอย่างน่าหวาดเสียว ดวงตาคู่งามตื่นโพลงขณะมองใบหน้าคมคายแฝงเงากระด้างของคนข้างกายในอาการตกใจ ผู้ชายที่เธอเพิ่งพบครั้งแรกเมื่อคืน จากการแนะนำของมยุเรศ และแก้วเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์รสเปรี้ยวแก้วนั้นที่มยุเรศคะยั้นคะยอให้เธอดื่มกับเขา จากนั้นสติของเธอก็ขาดหายเหมือนหน้าจอโทรศัพท์มือถือที่ถูกปิดเครื่องและเธอก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย
“อรุณสวัสดิ์...คนสวย” เขาเปิดยิ้มเก๋มุมปากแล้วขยับพลิกตัวขึ้นเหนือร่างระหง กักขังเธอไว้ใต้ร่างในลักษณะวาบหวาม ดวงตาเป็นประกายจ้องมองนัยน์ตาตื่นโพลงของเธออย่างเร่าร้อน
“อุ๊ย!” อารมณ์ตกใจทำให้เธอเผลออุทานเสียงหลง รีบยกมือขึ้นผลักอกเขาไว้พลางละล่ำละลักตวาดเสียงแหลม “ถอยออกไปเดี๋ยวนี้นะไอ้คนสาระเลว คอยดูนะ! ฉันจะแจ้งความ เอาตำรวจมาลากคอคุณเข้าคุกให้ได้”
พราวรุ้งเบือนหน้าหนีใบหน้าที่ก้มต่ำลงมาของเขาอย่างรังเกียจระคนหวั่นไหว
“หืม...ข้อหาอะไรไม่ทราบ” เขากระซิบถามเสียงแหบพร่าข้างใบหูนุ่มแล้วเย้าเธอเล่นด้วยการแทรกปลายลิ้นไล้เข้าไปในรูหูของเธออย่างหยอกล้อ
“อ๊ะ!”
ลิ้นเปียกชื้นที่แทรกไล้ใบหูเธอเล่นราวจะหยอกเย้า สร้างความกระสันเสียวให้แก่คนอ่อนประสบการณ์เกินต่อต้าน ประกอบกับความสนิทแนบอย่างชิดเชื้อของอวัยวะเปลือยเปล่าที่เสียดสีท่อนขาเปล่าเปลือยของเธอโดยพลการ ก่อให้เกิดความรู้สึกไม่ต่างกับมีกระแสไฟฟ้าแล่นปราดไปทั่วร่าง และพุ่งไปกระจุกรวมตัวกันอยู่กึ่งกลางเรือนกายที่ยังรวดร้าว กำลังบีบรัดแรงเหมือนกับรอคอยให้บางสิ่งบางอย่างเข้ามาสัมผัสแตะต้อง ในเวลาเดียวกันนั้นจิตสำนึกของกุลสตรี ที่ยังพอมีเหลืออยู่บ้างรีบออกคำสั่งบงการให้เธอร้องออกไปเสียงขรม“ออกไปให้ห่างจากตัวฉันเดี๋ยวนี้นะ”
น้ำเสียงแตกพร่าและแหบแห้งของพราวรุ้งแผดสนั่นขึ้นอย่างขวัญเสีย เลือดทั่วร่างแซดซ่านไปทุกอณู บงการก้อนเนื้อในอกให้เต้นระส่ำอย่างไม่อาจควบคุม ส่งผลให้สมาธิกับสติของเธอพลอยกระเจิดกระเจิงไปกับความฉ่ำชื้น นุ่มรื่นของปลายลิ้น กับอวัยวะบางส่วนที่ดิ้นขลุกขลักสัมผัสท่อนขาเธออย่างเริงร่า
“ไม่เอาน่าสาวน้อย ถึงเธอจะสด ใหม่ และสะอาดจริงอย่างที่นายหน้าเธอบอกกับฉันก็เถอะ แต่ไอ้จำนวนเงินที่ฉันจ่ายสำหรับเป็นค่าตัวเธอมันก็ไม่ใช่เงินจำนวนน้อย ๆ เลยนะ เธอว่ามันไม่เอาเปรียบฉันเกินไปหน่อยเหรอ ถ้าจะให้ฉันมีสิทธิ์ครอบครองตัวเธอได้แค่คืนเดียวน่ะ”
ลมหายใจอุ่นร้อนกระทบซอกคอระหง ขณะที่เขาเอ่ยถามเสียงแหบเบาอยู่ข้างใบหูของเธอ
“เงินอะไร! ฉันไม่รู้เรื่อง คนชั่ว ออกไปจากตัวของฉันนะ” พราวรุ้งปฏิเสธเสียงสั่นเครือด้วยความตระหนก พยายามดึงมือที่ถูกเขากุมไว้พร้อมกับขืนตัวสุดพลังแต่ดูเหมือนทุกสิ่งที่เธอทำจะไร้ซึ่งประโยชน์
