ในวันแรกเขาให้เธอตามติดเขาเป็นเงาตามตัว ไม่ใช่แค่เลขาส่วนตัวตามตำแหน่งที่รับเธอเข้าทำงาน ไม่ว่าเขาจะอยู่ตรงไหน เธอต้องอยู่ในสายตาของเขา แค่นั่งให้เขาเห็นหน้า ถ้าเขาเรียกหาต้องเห็น งานส่วนใหญ่ของเธอ ก็คือเบ๊ของเขานั่นเอง เดี๋ยวบีบไหล่ เดี๋ยวนวดแขนและถ้าเธอปฏิเสธ เขาก็ขู่จะลงโทษจนเธอจำใจต้องยอมจำนนไปเสียทุกที ดีแต่ว่าทุกเรื่องที่เขาใช้ให้เธอทำเป็นเรื่องที่เธอพอจะรับได้ ที่สำคัญทุกครั้งที่อยู่ต่อหน้าบุคคลที่สามเขาจะให้เกียรติและมีท่าทางสุภาพกับเธอเสมอ
“ไปสมัครงานมาเป็นยังไงบ้าง สรุปว่าได้งานหรือเปล่า แล้วทำไมถึงกลับค่ำมืดนักฮะ” ราตรีถามบุตรสาวที่เพิ่งกลับถึงบ้านในเวลาเกือบทุ่มในขณะที่สามีของนางก็ยังไม่กลับบ้านเช่นกัน
“พอดีหนูเริ่มงานวันนี้เลยค่ะแม่ ถึงได้กลับถึงบ้านมืดไปหน่อย” เธอตอบเสียงแผ่วแฝงความเครียด
“ทำกับบริษัทอะไร แล้วเงินเดือนดีไหม” คนเป็นแม่ถามอย่างสนใจ
“พี.เอส.วาย.ยิปซั่มเทรดดิ้ง เหมืองแร่ของนายหัวเพลิงค่ะแม่” พราวรุ้งตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“อะไรนะ! แกจะไปทำงานกับนายหัวเพลิงเหรอ ไม่ได้นะยายรุ้ง” ราตรีเอ่ยเสียงแหลม
พราวรุ้งขมวดคิ้วมองสีหน้าไม่พอใจของมารดาอย่างไม่เข้าใจนัก “ทำ
