แอนนาเดินโผเผกลับมาที่ห้องพักซึ่งเพื่อนร่วมรุ่นไม่มีใครอยู่สักคน เธอถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายอับอายที่พ่ายแพ้การแข่งขันเกมส์ละลายพฤติกรรมซ้ำแล้วซ้ำเล่าระหว่างที่คนอื่นๆ ออกไปเที่ยวสนุกสนาน
หญิงสาวล้มตัวลงนอนบนเตียงอย่างหมดสภาพ ก่อนจะดีดตัวขึ้นนั่งราวติดสปริงเมื่อนึกได้ว่านี่คือโอกาสที่จะขโมยคีย์การ์ดอพาร์ทเม้นต์ของทัดดาว
เธอรีบลนลานคลานลงไปใต้เตียงรื้อค้นกระเป๋าหลุยส์วิตต็องแต่ไม่เจอสิ่งที่ต้องการ จึงหันเหความสนใจไปที่กระเป๋าของแป้งซึ่งเพื่อนของพริตตี้สาวเล่าว่า ทัดดาวให้แป้งเก็บคีย์การ์ดอีกอันเอาไว้
ในที่สุดแอนนาก็หาคีย์การ์ดอพาร์ทเม้นต์ของทัดดาวจนพบ แต่กานดากับพี่รหัสของเธอก็พรวดพราดเข้ามาในห้อง ก่อนที่เธอจะเก็บข้าวของใส่กระเป๋าคืนให้แป้งและทัดดาว
“ทำอะไรน่ะ”
พี่รหัสของแอนนาตะวาดถามเสียงเข้ม
“เปล่า”
พริตตี้สาวปฏิเสธด้วยสีหน้ามีพิรุธ
กานดากวาดสายตามองข้าวของที่ถูกรื้อค้นเกลื่อนพื้น จำได้แม่นว่าเป็นของแป้งกับทัดดาวและเตียงของแอนนาก็อยู่อีกฟากถัดไป
“แอนนาซ่อนอะไรไว้ข้างหลัง”
แอนนาสั่นหน้าปฏิเสธ ไม่ยอมมองสบตากับรุ่นพี่ปีสี่ แต่พี่รหัสของเธอปรี่เข้ามากระชากแขนข้างที่พริตตี้สาวกำคีย
