Novel-novel oleh บุษบาหนึ่งหรัด

พ่อเลี้ยงทรงกลดมีเรื่องขัดแย้งกับนักลงทุนรายใหญ่ ซึ่งอยู่เบื้องหลังของพวกโจรที่ลักพาตัวญรินดาไปเรียกค่าไถ่อีกทอดหนึ่ง หญิงสาวจึงต้องลี้ภัยอยู่ที่เกสต์เฮ้าส์ของเดวินสักระยะที่นี่อยู่ใกล้ทะเลและไม่ห่างจากตัวเมือง ทุกเย็นจะมีตลาดนัดแผงลอยตั้งเรียงรายเป็นแนวยาวตลอดสองฝั่งถนนเข้าสู่ชายหาด เรื่องอาหารการกินจึงไม่ใช่ปัญหาสำหรับทั้งคู่อีกต่อไป“คุณน้องคนสวยขา วันนี้มีเสื้อผ้าแบบใหม่มาเพียบเลย แวะเข้ามาลองดูก่อน ไม่ซื้อไม่เป็นไรค่ะ”แม่ค้าร้านขายเสื้อผ้าสตรีปรี่เข้ามาดึงแขนญรินดาเข้าไปในร้าน ราวกับรู้จักมักจี่กันมาเป็นชาติ กุลีกุจอหยิบชุดนั้นชุดนี้มาทาบร่างของเธอ แล้วก็หันไปสอบถามความคิดเห็นจากเดวิน“สุดหล่อ ดูสิ ชุดนี้เหมาะกับแฟนคุณมาก ๆ”ทั้งคู่สบตากันเขิน ๆ ริมฝีปากกระตุกเหมือนจะยิ้ม แม่ค้าปากหวานดูออกว่าตัวเองพูดถูกใจคนฟัง จึงอวยต่อไม่หยุด“ชุดสีฟ้านี่ก็สวย ชุดสีแดงก็สวยเหมือนกัน ถ้าซื้อสามชุด พี่จะขายให้ราคาส่ง เอาไหมคะ”“แล้วแต่คุณผู้หญิงครับ” คนตอบมีรอยยิ้มจาง ๆ ก่อนจะแวบ

หลังจากที่ทั้งคู่ฟาดบะหมี่จนอิ่มแปล้ หญิงสาวก็ลุกออกจากเก้าอี้ เดินไปหยิบจานชามของชายหนุ่มเพื่อจะนำไปล้างทำความสะอาด แต่เขาไม่ยอม เลยยื้อแย่งกันไปมา“คุณทำอาหารแล้ว ฉันจะเก็บโต๊ะเองค่ะ”เธอเอ่ยด้วยความเกรงใจ “ในครัวมีเครื่องล้างจาน ดึกมากแล้วคุณไปนอนเถอะ”เขาปฏิเสธเพราะเกรงใจเหมือนกันทว่าญรินดาเป็นคนดื้อแพ่ง เธอออกแรงฉุดกระชากเพื่อจะเอาชนะชายหนุ่มให้ได้ แต่คนมันดวงซวย ทำอะไรก็ซวยไปหมด... ชามบะหมี่ที่มีน้ำซุปเหลืออยู่ครึ่งค่อน พลิกคว่ำใส่หน้าอกอวบอัดอย่างเหมาะเหม็ง“ว้าย !” เธอร้องกรี๊ดตกใจ ไม่ใช่เพราะเจ็บปวดแสบร้อน“ตายห่...”เดวินรีบคว้าชามบะหมี่ด้วยอารามตกใจเหมือนกัน แต่คราวนี้เขาเชื่องช้าไปหน่อย...ฝ่ามือหนาตะปบหมับเข้าที่สองเต้าคัพD ของหญิงสาวเต็ม ๆ เสียงจานชามตกแตกดังเพล้ง ทั้งคู่ยืนชะงักค้างอยู่ในท่านั้น ตาต่อตาจ้องกันไม่กะพริบตอนนี้ญรินดาใส่สปอร์ตบราแบบฟรีไซส์ราคาถูกที่เขาซื้อมาจากร้านค้าในปั๊มน้ำมัน ไม่มีชั้นฟองน้ำห่อหุ้ม ชายหนุ่มจึงได้สัมผัสกับขนาดเนื้อแท้ที่แม่ให้มาตั้งแต่เกิด“ผมขอโทษ !”เขาชักมือกลับอย่างปุบปับ เธอก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าว ฝืนใจพูดโดยที่ไม่หลบสายตา“ไม่

ญรินดาติดนิสัยพิถีพิถันเรื่องการแต่งตัวมาจากนางโชโกะ มารดาชาวญี่ปุ่นที่เป็นอดีตดารานางแบบชื่อดัง แม้ว่ามารดาจะเสียชีวิตไปนานแล้ว เธอก็ไม่เคยลืมหลักการของท่านเรื่องความเหมาะสมกับสถานที่และโอกาสต่าง ๆ สามารถตัดทิ้งไปได้ เพราะตอนนี้เธออยู่ในช่วงลี้ภัย แล้วเธอก็ไม่ได้คาดหวังว่าผู้ชายที่หนวดเครายาวรุงรังเหมือนคนป่าจะมีรสนิยมทันสมัยแต่ว่าเสื้อผ้าที่เขาซื้อหามาให้เธอ ไม่มีอะไรเข้ากันสักอย่าง ทั้งรูปแบบ สีสันและขนาด เธอรับไม่ไหวจริง ๆหญิงสาวใส่เสื้อยืดคอกลมกับกางเกงขาสั้นลวดลายฉูดฉาดที่เอวหลวมโพรกจนน่าเกลียด เดินเข้าครัวไปเปิดตู้เย็น หาอะไรกินแก้หิวพื้นที่เกือบครึ่งภายในช่องเก็บความเย็นถูกยึดด้วยกระป๋องเบียร์... แค่เห็นแวบเดียวก็รู้สึกเมาแล้ว“อาหารสดมีแค่แซนด์วิชกับไข่ มื้อนี้ผมตั้งใจจะต้มบะหมี่ใส่ไข่ คุณหนูยูริเอาด้วยไหมครับ” เสียงของเดวินดังมาจากด้านหลัง“มีข้าวสารไหมคะ ฉันอยากกินข้าวไข่เจียวมากกว่า”เธอหยิบไข่ติดมือออกมาสี่ฟอง ก่อนจะสะบัดก้นปิดตู้เย็น ตอนที่หันมาเจอหน้าชายหนุ่ม หัวใจเธอหยุดเต้นไปจังหวะหนึ่งญรินดาอ้าปากค้างอย่างตกตะลึง ความหล่อของเขามันบาดตาบาดใจจนเธอมือไม้อ่อนปวกเ

ความอ่อนเพลียและความเครียดจากสถานการณ์กดดัน ทำให้ญรินดาหลับลึกเป็นเวลานานเดวินอุ้มหญิงสาวเข้าไปนอนในห้องพักแขกของเกสต์เฮ้าส์ แล้วก็ไปเอาผ้าขนหนูกับน้ำอุ่น และกล่องปฐมพยาบาล มาทำความสะอาดบาดแผลถลอกปอกเปิกตามแขนขาของเธอเขาไม่ใช่ผู้ชายอ่อนโยน แต่เคยชินกับการทำแผลจึงคล่องแคล่วและมือเบาเป็นพิเศษ ระหว่างที่เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ญรินดา ไม่รู้ว่าผีห่าซาตานตนไหนดลใจให้เขาเกิดความคิดอกุศลเดวินได้ยินไอ้โจรสามคนนั้นคุยกันว่าจะเรียงคิวเธอ ถ้าหากพ่อเลี้ยงทรงกลดไม่โอนเงินค่าไถ่เข้าบัญชีของพวกมันภายในเวลาที่กำหนดแต่ก่อนหน้านั้นล่ะ... พวกมันทำอะไรกับเธอบ้าง ? มือใหญ่ค่อย ๆ ชายถลกกระโปรงผ้ายืดของชุดเดรสรัดรูปสูงขึ้น จนมองเห็นแพนตี้สีครีมลายลูกไม้ตาคมสอดส่องมองหาร่องรอยบอบช้ำตามซอกขาขาวเนียน และเนินเนื้ออวบอูมใต้ผืนผ้าโปร่งบางที่ไม่มีเส้นขนเลยสักเส้นกลิ่นสาปสาวหอมฉมละเมียดละมุนน่าสูดดม กระตุ้นให้ชายหนุ่มเกิดอารมณ์คึกหื่น หัวใจเขาเต้นแรงเหมือนจังหวะรัวกลอง... รู้สึกอยากถอดแพนตี้ จนมือไม้คันยิบ ๆ“ดูพอรึยังคะ”เดวินสะดุ้งโหยง ผุดลุกขึ้นยืนตัวตรงแด่ว“ขอโทษครับ ! เอ่อ คือว่า... ผมต้องการตรวจดูให้แน่ใจว

“คุณจะทำอะไรหรือคะ ?”ญรินดาตะโกนถามชายหนุ่ม เมื่ออีกฝ่ายเดินเข้าไปในรถแคมปิ้งการ์ รื้อค้นข้าวของพวกโจร เธอยืนตัวแข็งทื่อไม่กล้าเดินตามเข้าไป ยังรู้สึกขยาดกลัวพื้นที่แคบ ๆ ตรงนั้นและเก้าอี้ตัวนั้นเขาใช้เวลาไม่ถึงสามนาที ก็โผล่ออกมาพร้อมกับลังไม้ขนาดใหญ่ที่มีตัวหนังสือสีแดงระบุว่าแทนเนอร์ไรท์เอ็กซ์โพลซีฟ (Tannerite explosive) วางลังไม้ลงบนพื้น แล้วถีบเข้าไปหาศพของพวกโจรที่เขาลากมากองรวมกันใกล้ ๆ ตัวถังเครื่องยนต์ทั้งคู่เดินออกห่างจากรถแคมปิ้งการ์ได้ประมาณห้าหลา[1] ชายหนุ่มก็ยกปืนเบอเรตต้าเล็งไปที่ลังไม้เสียงระเบิดตูมตามดังขึ้นพร้อมกับความร้อนที่แผ่กระจายไปทั่วบริเวณ ญรินดายกมือปิดหู วิ่งหนีกระเซอะกระเซิงมาหลบอยู่ในระยะปลอดภัยชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ทะมัดทะแมงเหมือนนายแบบ ที่เดินตรงมาหาหญิงสาวโดยมีกองเพลิงขนาดใหญ่ลุกโชนอยู่ด้านหลัง เป็นภาพที่สง่างามชวนตะลึงที่สุด เขาทำให้เธอรู้สึกประทับใจจนไม่อยากละสายตาเฮ้อ... ถ้าหากเขาเป็นหนุ่มหล่อหน้าตาดี ความฝันของเธอคงคอมพลีท[2]สุด ๆ เลยล่ะ“

ถ้าหากปล่อยไว้แบบนี้ เขาอาจจะยิงโดนมันยิงเข้าสักนัดจังหวะที่ไอ้โจรโฉดเดินเป๋ ญรินดาตัดสินใจยกส้นสูงกระทืบขาข้างหนึ่งของมันเต็มแรง ทำให้ร่างของมันเสียหลักล้มหงายลงไปคนละทิศกับเธอทันทีทันใดก็มีเสียงปืนดัง ปัง !ญรินดาหันไปมองไอ้โจรโฉด และพบว่าหัวของมันโดนยิงจนระเบิดกระจุยเหมือนกับในหนังซอมบี้ไม่มีผิด“อี๋” หญิงสาวหลับตาปี๋ด้วยความสยดสยองแล้วครู่ต่อมาเธอก็ถูกใครคนหนึ่งฉุดให้ลุกขึ้นยืน“คุณหนูยูริ บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ”โอ้ว แม่เจ้า ผู้ชายคนนี้เสียงหล่อมว๊ากกก แววตาของญรินดาเป็นประกายวิบวับ เขารู้จักชื่อเล่นเธอด้วย“ฉันปลอดภัยดีค่ะ” ตอบเสียงใสหญิงสาวแอบตั้งความหวังไว้สูงว่าพระเอกขี่ม้าขาวที่เสี่ยงอันตรายมาช่วยเธอจะเป็นหนุ่มหล่อสุดเท่ห์ พอแหงนหน้าขึ้นไป เธอกลับได้เจอแต่มนุษย์ขนดกเหมือนตัวเยติ มิหนำซ้ำชายหนุ่มยังสวมแว่นตาไนท์วิชั่น (Night Vision) ปกปิดหน้าตาไว้มิดชิดเอิ่ม... พระเอกขี่ม้าขาวของเธอ คงหลุดมาจากการ์ตูนเรื่องโฉมงามกับเจ้าชายอสูร เวอร์ชั่นที่ถอนคำสาปไม่ได้น่ะ“คุณจะทำอะไรหรือคะ ?”ญรินดาตะโกนถามชายหนุ่ม เมื่ออีกฝ่ายเดินเข้าไปในรถแคมปิ้งการ์ รื้อค้นข้าวของพวกโจร เธอยืนตั

คืนนี้ดอกแก้วเตรียมตัวเตรียมใจมาเสียตัวให้พ่อหมอดำอยู่แล้ว หล่อนอาบน้ำอาบท่าขัดสีฉวีวรรณร่างกายทุกซอกมุมจนเกลี้ยงเกลาขาวสะอาด ประพรมน้ำอบน้ำหอมมาอย่างดี แต่พอเผชิญหน้ากับชายหนุ่มตรง ๆ หล่อนกลับรู้สึกขวัญหนีดีฝ่อเขาอาบน้ำประแป้งมานั่งรออยู่ที่แคร่ใต้ถุนเรือน พอเห็นหล่อนก็พุ่งเข้ามาหาทันที ร่างสูงใหญ่บึกบึนมีเพียงผ้าขาวม้าเดียวห่อหุ้มท่อนล่าง“ทำไมช้านักล่ะ”พ่อหมอดำแย่งถาดใส่กาจากมือหญิงสาวไปถือเอง พลางกวาดมองเรือนร่างขาวผ่องอย่างมีความหมายยามนี้ดอกแก้วนุ่งแค่ผ้าแถบกับผ้าถุง หล่อนไม่ได้สวมเสื้อผ่าอกหรือใส่สไบเช่นเมื่อตอนกลางวัน เขาจึงมองเห็นลาดไหล่และเนินอกอวบใหญ่อย่างสะดวกสายตา“ฉันรอให้คนอื่นเข้านอน แล้วก็ไปต้มน้ำชามาให้พี่ดำจ้ะ”ดอกแก้วก้มหน้าตอบเสียงเบา กิริยาขวยอายไร้จริตมารยาทำให้ชายหนุ่มบังเกิดอารมณ์ฮึกเหิมคึกคัก อยากจะทำเรื่องตื่นเต้นกับหล่อนไว ๆ“เรารีบขึ้นเรือนกันเถอะ”เขาเอ่ยชวนเอาดื้อ ๆ และหล่อนก็ไม่ได้อิดออด ถ้าขืนกระบิดกระบวนอยู่ตรงนั้นนานอาจจะมีคนผ

“เป็นอย่างไรบ้าง พี่ดอกแก้ว” บุหงาเอ่ยถามพี่สาว เมื่อทั้งสามพี่น้องอยู่ด้วยกันพร้อมหน้า“หื่นห่าม ดุดัน แต่พี่ชอบ”ดอกแก้วตอบอย่างตรงไปตรงมา ก่อนหน้านี้หล่อนได้ยินข่าวคราวเกี่ยวกับพ่อหมอดำมาว่าเขาเป็นผู้ชายที่น่ายำเกรงคนหนึ่ง ซึ่งเศรษฐีทองก้อนไม่กล้าข้องแวะด้วย อีกทั้งยังไม่มีเมีย ดังนั้นเขาจึงตกเป็นเป้าหมายสำคัญของหล่อน ส่วนเรื่องขุนเรืองเป็นเพียงข้ออ้าง“ในที่สุด พวกเราก็จะมีคนคุ้มกะลาหัวแล้ว”การะเกดดีใจจนออกนอกหน้า“ยังหรอก พี่กับพ่อหมอดำยังไม่ได้เป็นผัวเมียกัน”“อ้าว!” บุหงากับการะเกดอุทานอย่างพร้อมเพรียง“พี่ขอร้องให้พ่อหมอดำ ใคร่ครวญให้ถี่ถ้วนเสียก่อน เพราะพวกเราอาจจะสร้างปัญหาให้กับคนที่นี่ในภายหลัง ไอ้สารเลวทองก้อนมันชั่วช้าอัปรีย์เกินมนุษย์ เพียงแค่พวกเรามีผัวมันคงไม่ยอมรามือง่าย ๆ แน่”“เฮ้อ...” บุหงากับการะเกดซัดลมหายใจทำท่าห่อเหี่ยว“ผู้ชายอย่างพ่อหมอดำเป็นคนเย่อหยิ่งมีศักดิ์ศรี เขามีดีเกิ

ชั่วครู่ที่ทั้งสองมองสบตากัน หัวใจของหญิงสาวเต้นระทึกรุนแรงจนได้ยินเสียง พ่อหมอดำยิ้มอ่อนตรงมุมปาก นึกเวทนาหล่อนขึ้นมาครามครัน“เอ็งกลัวเจ็บรึ” เขาถามไถ่ซุ่มเสียงอ่อนโยนดอกแก้วพยักหน้ายอมรับอย่างเขินอาย แค่โดนนิ้วเขาทิ่มแทงหล่อนยังรู้สึกเจ็บแสบไม่หาย ถ้าโดนท่อนเอ็นเขากระแทก ...ของหล่อนคงฉีกขาดยับเยิน“ถ้าเช่นนั้น ข้าจะให้เวลาเอ็งเตรียมตัวเตรียมใจ...สามวัน แต่วันนี้ขอให้ข้ากอดจูบเอ็งให้ชื่นใจสักหน่อย” ออดอ้อนเสร็จแล้วเขาก็มลงจูบหล่อนอย่างหิวกระหาย บีบขยำเคล้นคลึงสองเต้ากลมโตอย่างไม่ออมแรงจนเนื้อนุ่มปลิ้นล้นง่ามนิ้ว ดอกแก้วครางหวิวด้วยความเสียวสะท้าน พ่อหมอดำช่างดุดันเร่าร้อนและเอาแต่ใจเหลือเกิน แต่ความบุ่มบ่ามเกรี้ยวกราดของชายหนุ่มก็เป็นเสน่ห์ร้อนร้ายอย่างหนึ่ง“อ๊าย...” หล่อนสะดุ้งคราง เมื่อฝ่ามือหนาตะปบลงมาที่เนินหนั่นโหนกนูน เขาลูบคลำบีบเคล้นพูเนื้ออวบอูมที่เบียดแน่น ก่อนจะแทรกลำนิ้วถูไถเสียดสีตรงกลางร่องแฉะฉ่ำ บดบี้เร่งเร้าจนร่างบางแอ่นระแน้เกร็งกระตุก “เต็มไม้เต็มมือดีจริง ๆ แม่ดอกแก้วของพี่...” พึมพำเสียงห้าวพร่า ปากหยักอ้างับปลายถันกลมเป่ง ดูดเลียเสียงดังจ๊วบจ๊วบ ก้านนิ้วแกร่

การใช้นิ้วชำเราโยนีและการลงลิ้นรีดเค้นน้ำสวาท มิได้มีอยู่ในขั้นตอนพิธีกรรมอาถรรพ์ใด ๆ ล้วนเป็นการกระทำอุกอาจบ้าระห่ำของพ่อหมอดำทั้งสิ้นแม่ดอกแก้วคนงามน่ารักน่าใครขนาดนี้ ไอ้ตัวผู้หน้าไหนมันจะอดใจไหว !“พ่อหมอ...”ดอกแก้วเบิกตาจ้องมองชายหนุ่มอย่างตื่นตระหนก เมื่อเห็นว่าเขาเปลือยกายลงมาคลุกเคล้าคลอเคลียกับหล่อนอย่างน่าหวาดเสียว ทั้งสองอยู่ในสภาพล่อนจ้อน โดยที่หล่อนนอนถ่างขาให้เขาทาบทับประกบติด“ถ้าหากเอ็งอยากได้ผัวปกหัวคุ้มเกล้า ข้าก็ยินดีเป็นผัวเอ็ง” พ่อหมอดำพูดเสียงแหบแม่ดอกแก้วงดงามหมดจดน่าเสน่หาไปหมดทั้งตัว ยิ่งได้เชยชมใกล้ชิด ยิ่งทำให้เกิดความลุ่มหลง ตอนนี้เขาอยากได้หล่อนจนตบะแตกแล้ว แต่คนอย่างไอ้ดำไม่เคยข่มเหงชำเราผู้หญิงที่ไม่สมยอม“พ่อหมอแน่ใจหรือว่าจะเอาฉันเป็นเมียจริง ๆ ฉันอาจนำความเดือดร้อนมาให้คนที่นี่” เสียงหล่อนสั่นอย่างน่าสงสาร ฝ่ามือเล็กผลักดันแผ่นอกกว้างเอาไว้ท่าทางหวาดหวั่นขลาดกลัวของสาวน้อย ยิ่งทำให้อารมณ์หนุ่มคุกรุ่นด้วยความกระสันปรารถนา“ข้าไม่ใช่คนใจเสาะ” เขายืนกรานหนักแน่น“ฉันอยากให้พ่อหมอ ไตร่ตรองให้ถี่ถ้วนเสียก่อน”“เอ็งรังเกียจข้ารึ”ชายหนุ่มทำท่าคอแข็ง ดอก

ยิ่งหนั่นเนื้อนวลนางได้ซึมซับน้ำมันจันทน์หอม กลิ่นหวานละมุนจากกายสาวยิ่งหอมฟุ้งรัญจวนจิต ชายหนุ่มก้มลงไปสูดดมอย่างสุดจะฝืนข่มใจดอกแก้วมีรูปร่างกะทัดรัดบอบบาง ช่วงแขนขาเรียวเสลาสมส่วน ทรวงอกกลมโตขาวสล้างพุ่งชันเหมือนดอกบัว ปลายถันเป็นสีชมพูระเรื่อ ช่วงเอวคอดกิ่วเล็กนิดเดียว แต่สะโพกผายงอนงามเย้ายวน ตรงเนินเนื้ออวบอูมปิดสนิทไม่มีขนเพชรบดบังสักเส้น ช่างเป็นสาวน้อยที่สวยสดงดงามเหลือเกิน น่าริษยาไอ้คนที่จะได้เป็นผัวหล่อนฉับพลันความคิดฟุ้งซ่านก็ผุดขึ้นมาในหัว มันปลุกปั่นให้เกิดความปรารถนาร้อนร้ายที่ต้องการจะครอบครองดอกไม้งามไว้เป็นสมบัติส่วนตัวพ่อหมอดำไม่เคยรู้สึกพิศวาสสตรีแปลกหน้ามาก่อน ทั้งที่มีผู้หญิงนับร้อยเคยมานอนเปลือยกายให้เขาทำพิธีคุณไสย แต่ก็ใช่ว่าชายหนุ่มจะตายด้าน เรื่องสอยกามกับผู้หญิงมีอยู่บ้างเป็นบางครั้งคราว เพียงแค่ไม่มีการผูกมัด พอสำเร็จความใคร่แล้วก็เลิกแล้วต่อกันบ้าฉิบหาย... ทำไมเขาถึงฟุ้งซ่านขนาดนี้ เป็นไปได้หรือไม่ว่าคุณไสยอาคมมันย้อนเข้าตัว เขาจึงเป็นบ้า คิดลามกกับเด็กสาวที่หนีร้อนมาพึ่งเย็น แม่ดอกแก้วไม่ใช่ดอกไม้ข้างทางที่เขาสามารถเด็ดดมแล้วโยนทิ้งราวกับผีซ้ำด้ามพ

กลิ่นเครื่องหอมฟุ้งตลบอบอวล แสงสว่างเรืองอร่ามจากเปลวเทียนวูบไหว ส่งเสริมให้บรรยากาศภายในห้องประกอบพิธีกรรมอาถรรพ์เต็มไปด้วยมนตร์ขลังอาคมสุดแสนรัญจวนยามนั้นดอกแก้วกำลังผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อนุ่งห่มเพียงผ้าขาวยาวหนึ่งวาเข้าร่วมพิธีกรรมปลุกเสกเป่า เสียงการเคลื่อนไหวสวบสาบนั้นเรียกร้องให้พ่อหมอดำหันไปมองน่าเสียดายที่หญิงสาวเปลี่ยนผ้านุ่งเสร็จแล้ว ทว่าผิวพรรณขาวเนียนเปล่งปลั่งของหล่อนก็โดดเด่นทะลุทะลวงผืนอาภรณ์ที่ห่อหุ้มร่างกาย สัดส่วนทรวดทรวงโค้งเว้าแห่งวัยสาวสะพรั่งสุดแสนเย้ายวน กระตุ้นความรู้สึกของบุรุษเพศอย่างรุนแรงพ่อหมอจอมขมังเวทย์เผลอไผลจับจ้องหญิงสาวซ้ำแล้วซ้ำเล่า อย่างห้ามสายตาตัวเองไม่ได้ ความสวยสดงดงามของดอกแก้ว ทำให้เขาลอบกลืนน้ำลายอยู่หลายครั้ง“ระหว่างทำพิธี เอ็งห้ามเอ่ยคำทักท้วงหรือแสดงท่าทางขัดขืน มิเช่นนั้นทุกอย่างจะกลายเป็นโมฆะ ข้าสั่งให้ทำอะไร เอ็งต้องทำตามจนจบสมบูรณ์ทุกขั้นตอน”“เข้าใจแล้วจ้ะ”“ยกพานบูชาครู แล้วก็ท่องคาถาตามข้า เอ็งจะเอ่ยในใจ หรือเปล่งเสียงออกมาก็ตามแต่ที่เอ็งสะดวก” ชายหนุ่มเลื่อนพานทองเหลืองมาไว้ตรงหน้าของหญิงสาว สิ่งของที่อยู่ในพานมีใบพลูคู่ใจ