พอมารียาออกมาฮัสลานก็โทรไปบอกอาลีให้พาจาซุสและกวินตาเข้ามาหาเขาได้ แล้วไม่นานจาซุสและกวินตาก็เดินเข้ามาในห้องทำงาน และสีหน้าของทั้งสองก็ยิ้มให้เขาและมารียาจนเขานั้นแอบรู้สึกอายอย่างบอกไม่ถูกเลย เพราเขาไม่เคยเจอความโป๊ะแบบนี้มาก่อน
“ดูท่าจะเสร็จเรียบร้อยกันแล้วนะ…หึๆ ก็ไม่นานเท่าไหร่เลยนิหว่าฮัสลาน…ฮ่าๆ” จาซุสพูดแซวเพื่อนหนุ่มไปแล้วก็แกล้งดูเวลาที่มันผ่านไปแค่สิบห้านาทีเท่านั้นเองนับตั้งแต่ที่เขาเข้ามาขัดจังหวะมันไป จนมารียานั้นก้มหน้าเขินอายเลย
“ก็ถ้าแกไม่มาขัดจังหวะฉันก็คงจะทำได้นานกว่านี้….ไม่ต้องมาแซวฉันเลยนะจาซุส แกไม่เห็นเหรอว่าเมียฉันเขินน่ะ…หยุดทำหน้ายิ้มแบบนั้นได้แล้ว” ฮัสลานพูดตอบไปแบบตรงๆ แล้วเขาก็ดุเพื่อนหนุ่มที่แซวไม่หยุด จนเมียเขานั้นเอาแต่ก้มหน้าก้มตาแล้วล่ะ
“อ่อ น้องมีนอายเหรอ โทษทีพี่ลืมไปว่าน้องมีนน่ะขี้อาย แต่เพื่อนพี่น่ะมันหน้าหนา ขนาดแซวมันแล้วยังไม่สะทกสะท้านเลย แกเอากับเมียในที่ทำงานแบบนี้ไม่กลัวลูกน้องรู้หรือไงวะ แกนี่มันหื่นจริงๆเลย” จาซุสพูดแซวไปอย่างอดไม่ได้ เพราะเพื่อนเขาไม่มีทีท่าจะอายเลย แต่มารียานี่สิ เขินจนกก้มหน้าก้มตาไม่มองหน้าเขาแล้ว
“ฉันไม่ได้ไปทำให้
