เจียงอวี่ชักมือออก ก้าวยาว ๆ มุ่งไปยังประตู โดยไม่หันกลับมามองพลางกล่าว "ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด ข้าจะต้องเชิญน้องซุ่ยฮวนกลับมาให้จงได้"
เจียงซุ่ยฮวนกำลังสนทนากับว่านเมิ่งเยียนอยู่ในห้องหนังสือ มือถือลูกคิดดีดดังเปาะแปะ ขณะที่พูดคุยอยู่นั้น จู่ ๆ นางก็จามติดกันสองครั้ง
ว่านเมิ่งเยียนเอามือปิดปากหัวเราะ "ซุ่ยฮวน นี่คงมีคนกำลังคิดถึงเจ้าอยู่"
"หรือบางทีอาจด่าข้าอยู่ก็ได้" เจียงซุ่ยฮวนพูดเล่นไปอย่างนั้น แล้วหันไปบอกหงหลัวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ "ท้ายที่สุดแล้วก็คงเพราะในห้องไม่อบอุ่นพอ นำอ่างไฟมาเพิ่มอีกใบด้วย"
"เพคะ คุณหนู" หงหลัวหมุนตัวเดินออกไป
ว่านเมิ่งเยียนมองตามแผ่นหลังของหงหลัวแล้วร้อง "อ้าว" ออกมา "ไฉนจึงไม่เห็นสาวใช้อีกคนเล่า?"
นึกถึงว่าหยิ่งเถายังอยู่ในจวนของกู้จิ่นเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ เจียงซุ่ยฮวนชะงักการดีดลูกคิด กล่าวเสียงเบา "ช่วงนี้นางไม่สบาย กำลังพักฟื้น"
นางวางลูกคิดในมือลง ถามว่า "เมื่อครู่เราคุยกันถึงไหนแล้วนะ?"
"คุยถึงเรื่องค่าตกแต่ง" ว่านเมิ่งเยียนเตือนความจำนาง
"อ้อ ใช่" นางมองตัวเลขที่คำนวณออกมา กล่าวอย่างจริงจัง "เจ้าใช้ค่าตกแต่งมากเกินไป เกินงบประมาณไปมากแ
