ความหวาดกลัวเข้าปกคลุมกลุ่มคนที่เหลือรอดอย่างหนักหน่วงยิ่งกว่าที่เคยหลังจากแพรวาต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงอันน่าสะพรึงกลัว กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีผิวหนังสีเขียวอมดำและมีเกล็ดบางๆ ปรากฏขึ้น เธอทรุดตัวลงบนพื้น ดวงตาที่เคยเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นบัดนี้ล่องลอยและเต็มไปด้วยความเย็นชา ร่างกายของเธอกระตุกเล็กน้อยเหมือนกำลังปรับตัวเข้ากับสภาพใหม่ การเปลี่ยนแปลงนี้ตอกย้ำความจริงอันโหดร้ายว่าอควาเรียมไตรตันคือกับดักที่มีชีวิต ที่กำลังกลืนกินตัวตนของพวกเขาไปทีละคนอย่างช้าๆ แสงสลัวจากตู้ปลาที่ดูบิดเบี้ยวในทางเดินสะท้อนใบหน้าของพวกเขา เผยให้เห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความพ่ายแพ้และไร้ซึ่งหนทาง
พลอยมองแพรวาด้วยความหวาดกลัวสุดขีด “แพรวากลายเป็นตัวอะไรไปแล้วก็ไม่รู้” พลอยพึมพำ น้ำเสียงของเธอสั่นเครือ “เราจะรอดกันออกไปจริงๆ เหรอ”
อิฐเดินเข้ามาใกล้ เขากวาดสายตามองไปที่สภาพของเพื่อนๆ ทีละคน ใบหน้าของเขาเรียบเฉย แต่แววตาฉายประกายบางอย่างที่ดูหนักอึ้ง “การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับพวกเขา... เป็นผลจากพลังงานที่นี่ เราต้องทำความเข้าใจแหล่งพลังงานนั้น เพื่อหาทางหยุดมัน” เขามองไปที่สมุดบันทึกของนักวิทยาศาสตร์ที่บัดน
