วิธีการเป็นผู้รอดชีวิตจาก 13 กฎเหล็กของอควาเรียมต้องห้าม

วิธีการเป็นผู้รอดชีวิตจาก 13 กฎเหล็กของอควาเรียมต้องห้าม

last updateLast Updated : 2025-07-13
By:  หลูซื่อเต๋อUpdated just now
Language: Thai
goodnovel16goodnovel
Not enough ratings
42Chapters
144views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

บัตรเชิญสีดำพาพวกเขาเข้าสู่อควาเรียมที่ไม่มีในแผนที่ 13 กฎห้ามละเมิด…แต่เมื่อทำตาม พวกเขากลับเริ่มหายไปทีละคน

View More

Chapter 1

Prologue บทนำ [Re-write]

ซ่าาา~!!

ค่ำคืนนั้น สายฝนโปรยปรายลงมาอย่างไม่ขาดสาย ท้องฟ้ามืดมิดไร้ดวงดาว ถูกบดบังด้วยม่านเมฆหนาทึบ เสมือนกำลังโอบอุ้มความลับดำมืดบางอย่างไว้ ณ ใจกลางเมืองที่เคยเต็มไปด้วยแสงสีและชีวิตชีวา บัดนี้กลับมีเพียงแสงไฟสลัวจากป้ายไฟนีออนเก่าๆ ของอาคารร้างขนาดมหึมาที่ตั้งตระหง่านอยู่ริมถนน

อควาเรียมไตรตัน

เสียงกระซิบอื้ออึงของลมที่พัดโหมกระหน่ำดูคล้ายกับเสียงร่ำไห้ของวิญญาณที่ถูกจองจำอยู่ภายใน ขณะที่ความเงียบงันปกคลุมพื้นที่โดยรอบ มีเพียงหยดน้ำฝนที่สาดซัดกระทบกระจกตู้ปลาขนาดยักษ์ที่แตกร้าว เผยให้เห็นเงามืดทะมึนของบางสิ่งบางอย่างที่เคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้าอยู่เบื้องหลัง กลิ่นอับชื้นของน้ำเค็มและสนิมเหล็กปะปนกับกลิ่นสาบของความตาย คล้ายจะเตือนให้ผู้ที่บังเอิญเดินผ่านได้รู้ว่า ที่แห่งนี้ไม่ใช่เพียงแค่ซากอดีตที่ถูกทิ้งร้าง หากแต่เป็นสุสานที่เต็มไปด้วยเรื่องราวอันน่าสะพรึงกลัว

ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ ไม่มีใครกล้าเอ่ยถึง อควาเรียมแห่งนี้เป็นเหมือน ‘กล่องดำ’ ที่เก็บงำความจริงอันน่าขนลุกไว้เบื้องหลังข่าวลือเรื่องการทดลองผิดจรรยาบรรณ และการหายตัวไปอย่างลึกลับของผู้คนในอดีต เสียงกระซิบเหล่านั้นไม่ใช่เพียงแค่เรื่องเล่าปรัมปรา แต่คือคำเตือนจากสิ่งที่ไม่มีใครมองเห็น และกำลังรอคอย ‘ผู้ถูกเลือก’ ให้ก้าวเข้าสู่กับดักที่ไม่มีวันหนีรอด

ท่ามกลางความมืดมิดและเสียงคำรามของพายุ บัตรเชิญสีดำสนิทใบหนึ่งถูกวางอยู่บนโต๊ะไม้เก่าๆ ภายในห้องที่ถูกทิ้งร้างของอควาเรียม ตัวอักษรสีเงินที่ส่องประกายเรืองรองเขียนไว้ว่า ‘งานพิเศษสำหรับบุคคลที่ถูกเลือก’ พร้อมคำมั่นสัญญาถึง ‘ของรางวัลล้ำค่า’ มันเป็นบัตรเชิญปริศนาที่กำลังจะเปลี่ยนชีวิตของใครบางคนไปตลอดกาล

ลมพัดหวีดหวิวเข้ามาจากหน้าต่างที่แตกหัก ทำให้บัตรเชิญใบนั้นปลิวพลิกไปมา เผยให้เห็นด้านหลังที่สลักคำเตือนเอาไว้

‘จงระวัง... ทุกย่างก้าวคือกฎเกณฑ์’

--------------------------------------------

#วิธีการเป็นผู้รอดชีวิตจาก13กฎเหล็กของอควาเรียมต้องห้าม  

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
42 Chapters
Prologue บทนำ [Re-write]
ซ่าาา~!!ค่ำคืนนั้น สายฝนโปรยปรายลงมาอย่างไม่ขาดสาย ท้องฟ้ามืดมิดไร้ดวงดาว ถูกบดบังด้วยม่านเมฆหนาทึบ เสมือนกำลังโอบอุ้มความลับดำมืดบางอย่างไว้ ณ ใจกลางเมืองที่เคยเต็มไปด้วยแสงสีและชีวิตชีวา บัดนี้กลับมีเพียงแสงไฟสลัวจากป้ายไฟนีออนเก่าๆ ของอาคารร้างขนาดมหึมาที่ตั้งตระหง่านอยู่ริมถนนอควาเรียมไตรตัน เสียงกระซิบอื้ออึงของลมที่พัดโหมกระหน่ำดูคล้ายกับเสียงร่ำไห้ของวิญญาณที่ถูกจองจำอยู่ภายใน ขณะที่ความเงียบงันปกคลุมพื้นที่โดยรอบ มีเพียงหยดน้ำฝนที่สาดซัดกระทบกระจกตู้ปลาขนาดยักษ์ที่แตกร้าว เผยให้เห็นเงามืดทะมึนของบางสิ่งบางอย่างที่เคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้าอยู่เบื้องหลัง กลิ่นอับชื้นของน้ำเค็มและสนิมเหล็กปะปนกับกลิ่นสาบของความตาย คล้ายจะเตือนให้ผู้ที่บังเอิญเดินผ่านได้รู้ว่า ที่แห่งนี้ไม่ใช่เพียงแค่ซากอดีตที่ถูกทิ้งร้าง หากแต่เป็นสุสานที่เต็มไปด้วยเรื่องราวอันน่าสะพรึงกลัวไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ ไม่มีใครกล้าเอ่ยถึง อควาเรียมแห่งนี้เป็นเหมือน ‘กล่องดำ’ ที่เก็บงำความจริงอันน่าขนลุกไว้เบื้องหลังข่าวลือเรื่องการทดลองผิดจรรยาบรรณ และการหายตัวไปอย่างลึกลับของผู้คนในอดีต เสียงกระซิบเหล่านั้นไม่ใช่เพียงแ
last updateLast Updated : 2025-05-27
Read more
ตอนที่ 1 บัตรเชิญปริศนา
กริ๊งงงง~! เสียงนาฬิกาปลุกดังสนั่นในห้องเช่าเล็กๆ ใจกลางกรุงเทพฯ กวิน พลิกตัวควานหาสมาร์ตโฟนใต้หมอน ดวงตาที่ยังคงปรือปรอยกวาดมองไปรอบห้องที่เต็มไปด้วยกองหนังสือเกี่ยวกับตำนานพื้นบ้าน สารคดีสิ่งลี้ลับ และแผนที่โบราณ“เช้าอีกแล้วเหรอเนี่ย” เขาบ่นงึมงำกับตัวเอง พลางยันกายลุกขึ้นจากเตียง ผ้าห่มกองอยู่ปลายเตียงเหมือนเขาวงกตที่ยังไม่ถูกไขวันนี้ไม่ใช่แค่วันธรรมดาสำหรับนักศึกษาโบราณคดีปี 3 อย่างกวิน บนโต๊ะข้างเตียง มีซองจดหมายสีดำสนิทวางอยู่ ใบหน้าซองปรากฏลวดลายคลื่นน้ำที่ซับซ้อนและเรืองรองราวกับแสงจากใต้ทะเลลึก มันเป็นบัตรเชิญปริศนาที่เขาได้รับเมื่อสองวันก่อน ‘งานพิเศษสำหรับบุคคลที่ถูกเลือก’ พร้อมคำมั่นสัญญาถึง ‘ของรางวัลล้ำค่า’ ข้อความเหล่านี้ไม่ได้ดึงดูดใจกวินเท่ากับสถานที่จัดงานที่ระบุไว้ชัดเจนบนบัตรเชิญอควาเรียมไตรตันอควาเรียมร้างแห่งนั้นคือตำนานเมืองที่กวินหมกมุ่นมาตั้งแต่เด็ก ข่าวลือเรื่องผู้คนหายตัวไปอย่างลึกลับ เสียงกระซิบจากสิ่งที่ไม่มีใครมองเห็น และเรื่องเล่าเกี่ยวกับการทดลองอันมืดมิดที่เกิดขึ้นในอดีต ทุกอย่างล้วนกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นในตัวเขาอย่างถึงที่สุดกวินเดินไปหยิบเส
last updateLast Updated : 2025-05-27
Read more
ตอนที่ 2 การสำรวจอควาเรียม
เสียงก้องกังวานของเสียงสังเคราะห์ที่ประกาศกฎ 13 ข้อ ค่อยๆ จางหายไป ทิ้งไว้เพียงความเงียบงันที่หนักอึ้งกว่าเดิม บรรยากาศภายใน อควาเรียมไตรตันแปรเปลี่ยนจากความลึกลับน่าค้นหา เป็นความตึงเครียดที่พร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อ แสงไฟสลัวจากตู้ปลาขนาดยักษ์เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ให้ความสว่างในโถงทางเดินอันกว้างใหญ่ เผยให้เห็นใบหน้าของผู้คนที่เต็มไปด้วยความหวาดหวั่นและสับสน“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะเนี่ย!” เจมส์โพล่งขึ้นมาเป็นคนแรก น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อและหงุดหงิด เขากวาดตามองไปรอบๆ ราวกับจะหาต้นตอของเสียงนั้น “ใครเล่นตลกอะไรแบบนี้วะ? เปิดประตูเดี๋ยวนี้!” เขาก้าวไปที่ประตูบานใหญ่ที่ปิดสนิทและพยายามดันมันสุดแรง แต่ประตูนั้นแน่นหนาราวกับผนังคอนกรีต เขาหันไปมองเจ้าหน้าที่ที่นำพวกเขามาด้วยแววตาตำหนิ “คุณ! นี่มันอะไรกัน? เปิดประตูเดี๋ยวนี้!”เจ้าหน้าที่ชายผู้นั้นยังคงยืนนิ่ง ใบหน้าเรียบเฉย ไร้อารมณ์ใดๆ ราวกับหุ่นยนต์ดวงตาของเขาว่างเปล่า แสงจากตู้ปลาสะท้อนในแววตานั้นดูมืดมิดและไร้ชีวิต “กฎ... คือสิ่งเดียวที่นำทางท่าน” เจ้าหน้าที่กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบไม่เปลี่ยนแปลง น้ำเสียงที่ไร้ความรู้สึ
last updateLast Updated : 2025-05-27
Read more
ตอนที่ 3 กฎข้อที่ 1 ห้ามแตะกระจกของตู้ปลา
เสียงกรีดร้องของพลอยยังคงก้องอยู่ในโสตประสาทของทุกคน รอยไหม้รูปทรงแปลกประหลาดบนฝ่ามือของเธอเป็นหลักฐานที่ชัดเจนว่ากฎ 13 ข้อที่ถูกประกาศไปนั้นไม่ใช่เรื่องล้อเล่น และการละเมิดมันนำมาซึ่งผลลัพธ์ที่น่าสะพรึงกลัวอย่างแท้จริง บรรยากาศภายในอควาเรียมไตรตันยิ่งทวีความหนาวเหน็บและความตึงเครียดขึ้นไปอีกหลายเท่าตัว“พลอย! เธอโอเคไหม!” กวินรีบประคองพลอยที่ทรุดลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวดใบหน้าของพลอยซีดเผือด น้ำตาคลอเบ้า “มันร้อนมากกวิน... มันเหมือนมีอะไรบางอย่างฝังลงไปในมือฉันเลย” เธอบอกด้วยเสียงสั่นเครือแพรวารีบเข้ามาดูอาการของพลอยทันที เธอตรวจดูรอยไหม้ที่เหมือนรอยตราประทับนั้นด้วยความตกใจ “มันไม่ใช่แค่รอยไหม้ธรรมดา มันดูเหมือน... มีชีวิต” แพรวาพึมพำเจมส์ที่เคยแสดงท่าทีไม่เชื่อและหงุดหงิดเมื่อครู่ บัดนี้ยืนนิ่งเป็นอัมพาต ดวงตาเบิกกว้างจ้องมองมือของพลอยเขาเป็นคนแรกที่ละเมิดกฎข้อนี้โดยที่ไม่มีใครรู้ และสิ่งที่เกิดขึ้นกับพลอยก็เป็นเหมือนภาพสะท้อนที่ชัดเจนของผลลัพธ์ที่เขาได้รับ เขานึกย้อนไปถึงภาพหลอนที่เห็นตัวเองจมน้ำในตู้ปลา และเสียงกระซิบที่เริ่มหลอกหลอนเขาตั้งแต่นั้นมา แต่เขาก็เลือกที่จะเงียบเอาไว
last updateLast Updated : 2025-05-27
Read more
ตอนที่ 4 กฎข้อที่ 2 ห้ามให้อาหารปลานอกเหนือจากที่จัดเตรียมไว้
ความเงียบงันเข้าปกคลุมอีกครั้งหลังจากเจมส์หมดสติไป ร่างกายของเขานอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นผิวหินอ่อนที่เย็นเฉียบ ผิวหนังซีดเผือดจนแทบเป็นสีขาว ดวงตาที่เคยเต็มไปด้วยความขี้เล่นบัดนี้ปิดสนิทไร้แวว และมีลมหายใจแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน แสงสีส้มและชมพูจากตู้ปะการังสะท้อนบนใบหน้าของเขา ทำให้ร่องรอยของเส้นเลือดฝอยที่ปูดโปนดูน่ากลัวยิ่งขึ้น“เขา... จะไม่เป็นอะไรใช่ไหม?” พลอยถามเสียงสั่น ใบหน้าของเธอยังคงซีดเผือดจากความเจ็บปวดจากรอยไหม้บนฝ่ามือ แต่ความเป็นห่วงเพื่อนสมนุษย์ด้วยกันมีมากกว่า “เขาจะกลายเป็นเหมือน... เหมือนปลาพวกนั้นใช่ไหม?” เธอชี้ไปที่ปลาที่มีดวงตาสีแดงฉานในตู้ปะการังแพรวาคุกเข่าลงข้างเจมส์ เธอเอามือแตะชีพจรที่ข้อมือของเขาเบาๆ “เขายังมีชีวิตอยู่” เธอกล่าวเสียงเครือ “แต่ฉันไม่รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นกับเขา” แพรวารู้สึกถึงความสิ้นหวังที่เริ่มกัดกินหัวใจ เธอไม่เคยคิดว่าการค้นหาความจริงเกี่ยวกับอดีตของพ่อจะนำพาเธอมาสู่สถานการณ์ที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ “เราต้องหาทางช่วยเขา”กวินมองไปที่เจมส์ด้วยความรู้สึกผิดชอบชั่วดี เขาคือผู้นำของกลุ่มนี้ และนี่คือผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นกับเพื่อนของเขา “เราต้องพาเขาไ
last updateLast Updated : 2025-05-28
Read more
ตอนที่ 5 กฎข้อที่ 3 ห้ามพูดชื่อสัตว์น้ำที่เห็นในตู้เสียงดัง
หลังจากที่พากันหนีออกมาจากอุโมงค์ใต้สมุทรที่เต็มไปด้วยปลาคลั่งได้สำเร็จ ทุกคนก็มาหยุดพักที่ทางเดินกว้างขวางแห่งหนึ่ง แม้จะพ้นจากอันตรายเฉพาะหน้า แต่บรรยากาศความหวาดกลัวยังคงปกคลุมอยู่หนาแน่น แสงไฟในทางเดินดูสว่างกว่าโซนก่อนหน้าเล็กน้อย เผยให้เห็นทางแยกหลายทางที่ทอดยาวไปในความมืดที่รออยู่เบื้องหน้าเจมส์ที่เหน็ดเหนื่อยจากการพยายามวิ่งหนี ทิ้งตัวลงนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น เขาดูเหมือนหลับสนิทไปเลย ทุกคนก็มีอาการไม่ต่างกัน หอบหายใจเหนื่อย สีหน้าอ่อนแรง เม็ดเหงื่อผุดขึ้นทั่วร่างกาย พลอยหย่อนตัวลงนั่งคุดคู้อยู่ข้างๆ ใบหน้าของเธอยังคงซีดเผือด ส่วนรอยไหม้รูปตราประทับบนฝ่ามือของเธอก็ยังคงแดงก่ำ และดูเหมือนจะเด่นชัดขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อย แพรวาใช้ผ้าเช็ดหน้าผืนเล็กๆ เช็ดคราบเลือดปนเมือกสีแดงบางๆ ที่ซึมออกมาจากรอยไหม้นั้นทันทีที่เธอสังเกตเห็น“เมือกสีแดงนี่มันอะไรกัน”“ฉันก็ไม่รู้ มันไม่ใช่เลือดด้วยซ้ำ” พลอยเสริม“เป็นแบบนี้มานานหรือยัง”“ฉันไม่แน่ใจ แต่มันมักจะเป็นแบบนี้ เวลาที่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น”“น่ากลัวชะมัด” แพรวาพูดพลางรู้สึกขนลุกไปทั่วร่างกาย“แต่... ฉันก็แค่ให้ขนมปังกับปลาที่กำลังหิวแค่นั้นเอง
last updateLast Updated : 2025-05-29
Read more
ตอนที่ 7 กฎข้อที่ 5 ห้ามมองเข้าไปในตู้ที่ไม่มีปลา
หลังจากที่บูมหายตัวไปต่อหน้าต่อตาทุกคน ความเงียบที่น่าขนลุกกลับเข้าปกคลุมอีกครั้งหลัง มีเพียงเสียงของสายน้ำไหลและเสียงลมหายใจของคนที่ยังมีชีวิตเหลืออยู่ เสียงหัวเราะเย้ยหยันของอควาเรียมยังคงก้องอยู่ในโสตประสาทของทุกคน ราวกับจะตอกย้ำถึงความสิ้นหวังที่ไม่มีที่สิ้นสุด กลุ่มคนที่เหลือยืนนิ่งอยู่ครู่ใหญ่ ดูไร้ซึ่งอนาคต แต่ละคนต่างจ้องมองไปยังจุดที่บูมเคยยืนอยู่ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความตกตะลึงและหวาดกลัว การหายไปอย่างสมบูรณ์ของเขาทำให้ทุกคนตระหนักว่ากฎเหล่านั้นไม่ได้เพียงแค่ทำร้ายร่างกายหรือจิตใจ แต่สามารถลบเลือนตัวตนของพวกเขาออกไปจากโลกนี้ได้อย่างแท้จริง“มันน่ากลัวจัง” พลอยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ดวงตาของเธอแดงก่ำจากน้ำตาที่คลอหน่วย มือข้างที่มีรอยตราประทับเรืองแสงเล็กน้อยยังคงสั่นเทาไม่หยุด บัดนี้มันเริ่มมีอาการเจ็บขึ้นมาเล็กน้อยแพรวาโอบร่างของพลอยไว้ พยายามช่วยปลอบใจคนข้างๆ เธอเองก็รู้สึกชาไปทั้งตัว ความกลัวที่เคยสัมผัสมานั้นไม่อาจเทียบได้กับความว่างเปล่าที่เกิดขึ้นจากการหายตัวไปของบูม “มันเกินกว่าที่เราจะเข้าใจได้แล้ว”กวินรู้สึกถึงความโกรธที่พุ่งพล่านในอก เขาเตะกำแพงอควาเรียมอย
last updateLast Updated : 2025-05-30
Read more
ตอนที่ 6 กฎข้อที่ 4 ห้ามเดินกลับไปทางเดิมที่เดินผ่านมาแล้ว
ความเงียบที่น่าขนลุกกลับเข้าปกคลุมโซนสัตว์น้ำลึกอีกครั้ง หลังจากการเปลี่ยนแปลงของมิกิ ทุกคนยืนนิ่งอยู่พักหนึ่ง จ้องมองร่างที่นอนหมดสติของเธอด้วยความรู้สึกหวาดกลัวและสิ้นหวัง แสงสลัวจากตู้ปลาที่ดูบิดเบี้ยวราวกับภาพหลอนส่องกระทบใบหน้าของพวกเขา เผยให้เห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและไม่เข้าใจถึงชะตากรรมที่กำลังเผชิญอยู่“มิกิ... เธอไม่ได้ยินเราแล้วจริงๆ เหรอ” พลอยถามเสียงแผ่ว ใบหน้าของเธอยังคงซีดเผือด และรอยตราประทับบนมือก็ยังคงแดงก่ำและมีประกายเรืองรองเล็กน้อยแพรวาส่ายหน้าช้าๆ “ฉันไม่รู้เหมือนกัน... ฉันไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน” เธอรู้สึกว่าสถานการณ์เริ่มบานปลายเกินกว่าที่ใครจะรับมือไหวกวินก้มลงมองมิกิ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด เขาคิดเอาเองว่าน่าจะต้องปกป้องทุกคนให้ได้มากกว่านี้ แต่ก็ทำไม่ได้เพราะเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากำลังเผชิญหน้าอยู่กับอะไร “ฉันจะพาทุกคนออกไปให้ได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม”“แต่เราจะออกจากที่นี่ได้ยังไง ในเมื่อทุกทางถูกล็อกไว้หมดแล้ว” ต้นกล่าวขึ้นมา น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง “และกฎพวกนี้... มันเหมือนมีชีวิต” เขามองไปที่สมุดบันทึกในมือ พยายามจ
last updateLast Updated : 2025-05-30
Read more
ตอนที่ 8 กฎข้อที่ 6 ห้ามถ่ายภาพหรือวิดีโอใดๆ ภายในอควาเรียม
การเปลี่ยนแปลงที่น่าสะพรึงกลัวของฟ้าที่เริ่มพูดถึงอีกตัวตนหนึ่ง และไม่ยอมรับความเป็นตัวเอง ทำให้ทุกคนตกอยู่ในความหวาดกลัวที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น แสงสลัวจากตู้ปลาในทางเดินยังคงส่องกระทบใบหน้าของพวกเขา เผยให้เห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและสิ้นหวัง ความหวาดกลัวต่อกฎของอควาเรียมไตรตันนั้นเพิ่มพูนขึ้นทุกขณะ ทุกวินาที ทุกลมหายใจ เพราะมันไม่ได้เพียงแค่พรากชีวิต แต่เปลี่ยนแปลงพวกเขาให้กลายเป็นบางสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปกวินประคองร่างของฟ้าที่ยังคงหมดสติอยู่ เขาพยายามเรียกชื่อเธออีกครั้ง แต่ฟ้าไม่ตอบสนอง มีเพียงดวงตาที่ล่องลอยและเต็มไปด้วยความลึกลับราวกับมีบางสิ่งครอบงำอยู่ “ฟ้า...เธอต้องกลับมานะ” กวินพึมพำ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เขาอดเป็นห่วงบูมที่หายตัวไปไม่ได้ แม้ว่าจะมีหลายครั้งที่ไม่ค่อยชอบท่าทีของอีกฝ่าย แต่ในฐานะเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน เขาก็ไม่อยากให้บูมต้องมาเจอกับโชคชะตาอันโหดร้ายแบบนี้ ไหนจะเจมส์ที่ตอนนี้อยู่ในสภาพว่างเปล่า และมิกิที่สูญเสียการได้ยินไปแล้ว “ฉันอยากพาทุกคนออกไปจากที่นี่”พลอยนั่งคุดคู้อยู่ข้างๆ ร่างของฟ้า ใบหน้าของเธอยังคงซีดเผือด ส่วนรอยตราประทับบนฝ่าม
last updateLast Updated : 2025-05-31
Read more
ตอนที่ 10 การรวมตัวและแผนเอาชีวิตรอด
อควาเรียมไตรตันกลับสู่ความเงียบงันอีกครั้ง เสียงน้ำไหลเอื่อยดังก้องไปทั่วบริเวณ ผสานกับเสียงสะอื้นไห้แผ่วเบาของพลอย เสียงพึมพำไม่เป็นภาษาของต้นที่กำลังคลุ้มคลั่ง หมอกก็นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น ดวงตาเบิกกว้างแต่ล่องลอยอยู่ในวังวนของอดีต เจมส์หมดสติและซีดเซียว ส่วนมิกิก็อยู่ในสภาพเงียบงัน ไร้การตอบสนองต่อสิ่งใดๆการเปลี่ยนแปลงอันน่าสะพรึงกลัวที่เกิดขึ้นกับเพื่อนๆ ทำให้กลุ่มคนที่เหลือรอดตกอยู่ในห้วงแห่งความสิ้นหวังอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แสงสลัวจากตู้ปลาที่ดูบิดเบี้ยวในทางเดินสะท้อนภาพความจริงอันโหดร้ายของสถานการณ์ที่พวกเขาเผชิญอยู่กวินมองไปที่เพื่อนๆ ทีละคน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดและความเจ็บปวด เขานึกถึงบูมที่หายไปอย่างไร้ร่องรอย และเพื่อนๆ ที่กำลังถูกอควาเรียมแห่งนี้กลืนกินไปทีละคน “เราต้องหยุดมัน!” กวินพึมพำกับตัวเอง น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นปนความโกรธแค้น เขาตระหนักแล้วว่าการรออยู่เฉยๆ มีแต่จะทำให้พวกเขาต้องเผชิญชะตากรรมเดียวกันแพรวากอดปลอบพลอยที่ตัวสั่นไม่หยุด เธอเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน ความกลัวกำลังกัดกินจิตใจของเธออย่างช้าๆ แต่ในขณะเดียวกัน ความมุ่งมั่นที่จะหาทา
last updateLast Updated : 2025-06-03
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status