"เธออยากลองดีกับฉันเหรอ รู้ตัวหรือเปล่าว่าตัวเองอยู่ในฐานะอะไร มีสิทธิ์แค่ไหน ห๊า!!!"
คาเตอร์ตะโกนออกมาเสียงดัง จนคนตัวเล็กสะดุ้งตกใจ ไม่คิดมาก่อนว่าเวลาเขาโกรธจะน่ากลัวขนาดนี้ ถ้าหากเขาชักปืนออกมายิงเธอตอนนี้ เธอคงไม่มีทางสู้เขาได้
"เธอพูดเองนะว่า...ตัวเธอฉันมีสิทธิ์ทุกอย่าง ต้องให้ฉันย้ำชัด ๆ ไหมว่าฉันทำอะไรกับเธอได้บ้าง"ชายหนุ่มเค้นเสียงลอดไรฟันออกมา กรามขบเข้าหากันแน่น เพราะความโมโหผู้หญิงปากดีแบบเธอ"แค่ไม่กี่วันเธอก็ทำอวดดี ปากเก่งขนาดนี้กับฉันแล้ว สงสัยฉันจะดีกับเธอมากเกินไป"
"ฉันรู้และจำได้ทุกคำที่พูด ต้องให้บอกกี่ครั้งว่ามันฝังแน่นอยู่ในนี้"เธอเอามือทุบตรงอกข้างซ้ายของตัวเอง พร้อมน้ำตาที่ไหลพรากออกมา อย่างห้ามไม่ได้
"จำได้ก็ดี แล้วก็หยุดร้องไห้เดี๋ยวนี้นะ อย่ามาเรียกคะแนนสงสารจากฉัน เท่าที่ฉันให้เธอไปก็มากพอแล้ว เธอต้องทำตามที่ฉันพูดทุกอย่าง เธอกับยายถึงจะอยู่ที่นี่ได้อย่างสบาย"
มือบางยกขึ้นปาดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด มองสายตาคมที่มองเธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ อยากจะเอามือตบปากตัวเองเหลือเกิน ที่ไปปากเร็วรับปากอะไรแบบนั้นกับเขา แต่ถึงตอนนี้จะหันหลังกลับไปก็ไม่ได้แล้ว เธอ
