ทุกอย่างที่อัดอั้นอยู่ภายในใจของเธอนั้นถูกปล่อยออกมาในวันนี้ เธอเล่าเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นจนจบแม้ว่าเธอนั้นจะอายที่จะเล่าก็ตาม แต่คนตรงหน้านี้คือพี่ชายที่พร้อมรับฟังเธอ เธอรวบรวมความกล้าที่จะพูดมันออกมา เมื่อพี่ชายเธอออกไปทำธุระเธอก็ได้ทบทวนกับตัวเองว่าจะเล่าให้ฟังดีไหม คิดวนไปมาอยู่อย่างนั้นแต่เธอก็รอจนหลับไป ก่อนที่จะรู้สึกตัวอีกครั้งตอนที่พี่ชายของเธอกลับมาและเล่าให้เขาฟังจนหมด เธอเล่ามันพร้อมทั้งน้ำตาที่มีทั้งเสียใจและโล่งใจในเวลาเดียวกัน
“เล่าแล้วดีขึ้นไหม” ชายหนุ่มลูบหัวของเธออย่างเอ็นดูและอ่อนโยนเพราะเธอคือน้องสาวที่เขารัก เห็นแบบนี้แล้วก็แอบปวดใจ
“ดีขึ้นค่ะ ขอบคุณนะคะที่รับฟังหนู” เธอยิ้มให้กับพี่ชายก่อนจะกอดเขาอย่างออดอ้อน
“เช็ดน้ำตาหน่อยนะแล้วไปนอนได้แล้ว ดึกมากแล้ว” เขาพยามไล่เธอให้ไปพักผ่อน เพราะตอนนี้ดูจากสายตาแล้วเหมือนเธอกำลังจะอ้อนเขาขออะไรสักอย่าง
“ไม่ต้องมาทำหน้าตาแบบนั้นเลยนา พี่ไม่ใจอ่อนหรอกนะ”
“พี่ลีแน่ใจเหรอว่าจะไม่ใจอ่อนกับหนู” หญิงสาวมองด้วยสายตาออดอ้อนและน่ารักที่ปนไปด้วยคราบน้ำตา
“แน่เสียยิ่งกว่าแน่เลยละ” เขามองน้องสาวอีกครั้งกับท่าทีที่ค้านกับคำพูด
“พี่ลี หนูค
