“แฟนครับ เป็นแฟน” คนตัวสูงตอบกลับพร้อมกับยิ้มที่ดูเหมือนอยากเอาชนะ
“อ๋อ… แฟน โอเคครับ ยินดีที่ได้เป็นเพื่อนบ้านกันนะครับ ผมขอตัวก่อน” ชายหนุ่มขอตัวแยกออกไป
หญิงสาวที่ไม่รู้ถึงรังสีบางอย่างก็พาชายหนุ่มเดินเข้ามาในลิฟต์ตามปกติ และเมื่อมาถึงที่ห้องพักหญิงสาวก็จัดการธุระส่วนตัวของตัวเอง และเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อรอไปกินข้าวเย็น เธอเดินออกมายังห้องนั่งเล่นที่มีชายหนุ่มกำลังนั่งรออยู่เงียบ ๆ ในใจก็นึกแปลกใจที่บรรยากาศมันเยือกเย็นผิดปกติ คงให้เป็นแบบนี้อีกไม่ได้ เธอจึงเดินเข้าไปนั่งตักเขาพร้อมกับโอบรอบคอและมองหน้าชายหนุ่มตาใส
“พี่พีทหวงหนูเหรอ ที่คุยกับคุณธีร์” หญิงสาวพูดออกไปตรง ๆ และมองหน้าเขาเพื่อสังเกตสีหน้า
“ทั้งหวง ทั้งหึงเลยครับ” เขาพูดออกมาตรง ๆ เช่นกัน เขารู้ว่าการที่งอนกันไปมันก็เท่านั้น เพราะเป็นตัวเขาเองที่ใจจะขาดตาย
“พี่พีทอ่า แบบนี้หนูจะใช้ชีวิตยังไงคะเนี่ย เฮ้อ” หญิงสาวทำท่าทีน้อยใจ
“โอเค พี่จะไม่คิดมากแล้วครับ พี่แค่หวง” ชายหนุ่มกระชับวงแขนโอบกอดเอวคนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนตักเขา
“พี่พีทรอสักครู่นะคะ” หญิงสาวลุกขึ้นไปหยิบโทรศัพท์มือถือพร้อมกับเดินไปจูงมือเขาไปยืนที่หน้ากร
