"ห้ะ?"
ความโกรธอย่างกะทันหันของฉาวซวนเฟยทําให้ฉาวชิงซูอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย "น้องสาว แค่เพื่อไอ้แมงดาคนนี้ คุณถึงกลับจะแตกคอกับผมเลยเหรอ?"
เหตุผลที่เขาระรานลู่เฉิน ด้านหนึ่งก็เพราะขัดตา ไม่ชอบ อีกด้านหนึ่งก็กําลังทดสอบทัศนคติของฉาวซวนเฟยอยู่
"ลู่เฉินเป็นผู้ช่วยชีวิตที่มีพระคุณของฉัน ถ้าคุณกล้าทำซี้ซั้ว อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจแล้วกัน!" ฉาวซวนเฟยพูดเสียงดังขึ้น
ถ้าไม่ใช่เพราะฐานะลูกพี่ลูกน้อง เธอคงไปตบหน้าเขามานานแล้ว
"ได้... ดีมาก!"
สีหน้าของฉาวชิงซูค่อนข้างดูไม่ดี "เรื่องของป้าหลาน ผมสามารถไม่ถือสาได้ แต่เรื่องตําแหน่งหัวหน้าแพทย์ เขายังไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็น!"
นี่เป็นก้าวแรกของการยึดอํานาจ เขาย่อมไม่ได้ยอมอย่างง่าย ๆ
"มีคุณสมบัติหรือไม่ ไม่ใช่เรื่องที่คุณตัดสินได้ แต่ฉันจะเป็นคนตัดสินใจเอง" ฉาวซวนเฟยกล่าวอย่างตรงไปตรงมา
"ซวนเฟย ทุกอย่างของคุณ ตระกูลเป็นผู้มอบให้ ถ้าคุณได้รับประโยชน์จากของส่วนรวมที่เบียดบังเป็นของส่วนตัว ทําลายผลประโยชน์ของวงศ์ตระกูล อย่าโทษผมที่รายงานมันต่อสํานักงานใหญ่ของตระกูลแล้วกัน!" ฉาวชิงซูขู่
"แล้วแต่คุณเลย" ฉาวซวนเฟยไม่กลัวแม้แต่น้อย
"เดี๋
