เมื่อซุนเหมี่ยวซินเห็นว่าฉาวซวนเฟยรับไปอย่างง่ายๆแบบนี้ มุมปากเขาก็อดไม่ได้ที่จะกระตุกไปทีหนึ่ง
เด็ดขาดแบบนี้เลยเหรอ?
ไม่เกรงใจซักนิดเลยหรือ?
ไม่ก็ปฏิเสธแบบอ้อมๆหน่อย?
“เอ่อใช่แหละหมอเทวดาซุน คุณมีวิสัยทัศน์ที่ไม่เหมือนใคร ฉันมีสมบัติอันหนึ่งที่อยากให้คุณมองคุณช่วยวิเคราะห์หน่อยค่ะ”
หลังจากรับเข็มทองไปแล้ว ฉาวซวนเฟยก็พูดอีกครั้ง
“โอ้? ไม่รู้ว่ามันคืออะไร? เอามาให้ผมดูหน่อยสิ” ซุนเหมี่ยวซินพูดอย่างสงบ
"โปรดดูค่ะ"
ฉาวซวนเฟยหยิบยาเม็ดเล็กสีเขียวออกมาหนึ่งเม็ด
ซุนเหมี่ยวซินรับมันมาและดู เขาพยักหน้าด้วยความพอใจ "ยาเม็ดนี้สดใสพร่างพราว สว่างและเป็นประกาย มีกลิ่นหอมแปลก ๆ เมื่อพิจารณาจากรูปลักษณ์ภายนอกแล้ว มันดีจริงๆ!"
“หมอเทวดาซุนสายตาดีใช้ได้เลยนะเนี่ย!”
ฉาวซวนเฟยยกนิ้วให้ "สิ่งนี้เรียกว่ายาเม็ดบำรุงหน้า มีฤทธิ์ทำให้ผิวพรรณสวยงาม อายุยืนยาวขึ้น ถ้าหมอเทวดาซุนไม่กลัวว่ามันมีพิษ ก็ลองกินดูไปเลยค่ะ"
“ถึงจะมีพิษ ผมจะต้องกลัวอะไรด้วย?”
ซุนเหมี่ยวซินยิ้มอย่างภาคภูมิใจ เขาหยิบยาเม็ดบำรุงหน้าขึ้นมา แล้วกลืนมันลงไปโดยตรง
ยาเม็ดนี้ละลายในปากทันที มีความเย็นเล็กน้อยไหลไปตามน้ำยาไปจนถึงแข