ไห่ถงรู้ดีว่าญาติเธอจากชนบทนั้นจะไม่ยอมแพ้ พอคิดถึงว่าเขาไม่รู้ว่าพวกเธอสองพี่น้องอาศัยอยู่ที่ไหน ในเมืองใหญ่ขนาดนี้คงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะตามหาสองพี่น้อง หลังจากโกรธไปครั้งหนึ่งแล้ว จึงไม่อยากสนใจมันอีก เพื่อไม่ให้กระทบต่ออารมณ์ในการไปกินข้าวเย็นบ้านพี่สาว
บทสนทนาระหว่างปู่และหลาน จ้านหยินฟังด้วยหูและเก็บไว้ในใจ
เขาให้ซูหนานช่วยตรวจสอบข้อมูลของทุกคนในตระกูลไห่แล้ว และเชื่อว่าจะรู้เรื่องในภายหลัง
ทั้งคู่มาถึงชั้นล่างของบ้านไห่หลิงและบังเอิญเห็นไห่หลิงลงไปทิ้งขยะที่ชั้นล่าง
"พี่คะ"
ไห่ถงมีความสุขมากที่ได้พบพี่สาวของเธอ และเดินไปหาพี่สาวก่อน
"ถงถง พวกเธอมาแล้ว"
ท่าทางเหนื่อยล้าของไห่หลิงหายไป เมื่อเห็นน้องสาวและสามีของเธอ เธอเห็นจ้านหยินลงจากรถพร้อมถุงใบใหญ่และใบเล็ก เธอก็บ่นกับน้องสาวว่า "ไม่ใช่ว่าเราเป็นคนนอก ฉันขอให้คุณมาทานอาหารเย็น แล้วซื้ออะไรมามากมาย เสียเงินไปเยอะเลย”
"พี่ ผลไม้นิดหน่อยเท่านั้นเองครับ"
จ้านหยินเรียกพี่สาวอย่างสนิทสนม ไห่หลิงยิ่งดูน้องเขยคนนี้ยิ่งชอบ เขาเป็นคนซื่อสัตย์และใจดี แม้ว่าจะไม่มาก แต่ก็มีน้ำใจกับน้องสาวของเธอ
ถ้าไห่ถงรู้ว่าพี่สาวประเมิ
