หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี

"หากตัดสินใจแล้ว ฉันก็จะไม่เปลี่ยนใจค่ะ"ไห่ถงคิดไตร่ตรองอยู่สองสามวันก่อนตัดสินใจ และตอนนี้เธอตัดสินใจดีแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่คืนคำเมื่อจ้านหยินได้ยินเธอพูดแบบนั้น เขาจึงไม่ได้พูดอะไรออกไปเพื่อให้เธอเปลี่ยนใจ แต่หยิบเอกสารของตัวเองออกมา แล้วมอบแก่เจ้าหน้าที่ไห่ถงก็หยิบเอกสารของตัวเองออกมาเช่นกันพวกเขาจดทะเบียนสมรสเสร็จอย่างรวดเร็ว ทั้งกระบวนการใช้เวลาเพียงไม่ถึง 10 นาทีเมื่อไห่ถงรับทะเบียนสมรสมาจากเจ้าหน้าที่ จ้านหยินล้วงกุญแจที่เตรียมไว้ก่อนหน้านี้ออกจากกระเป๋ากางเกงแล้วส่งให้ไห่ถงพร้อมกับพูดว่า "บ้านที่ผมซื้อไว้อยู่ที่หมิงหยวนฮวา การ์เด้น ได้ยินคุณยายบอกว่าคุณเปิดร้านขายหนังสืออยู่ที่ประตูหน้าโรงเรียนมัธยมกวนเฉิง บ้านของผมไม่ไกลจากร้านขายหนังสือของคุณ ถ้านั่งรถเมล์ก็ใช้เวลาเพียงสิบกว่านาทีเท่านั้น""คุณมีใบขับขี่รถยนต์ไหมครับ? ถ้ามีใบขับขี่ผมสามารถจ่ายเงินดาวน์รถยนต์ให้ได้ครับ แต่คุณต้องผ่อนชำระงวดรถยนต์ทุกเดือน เมื่อมีรถยนต์แล้วคุณก็จะสะดวกในการเดินทางไปทำงานแล้วก็กลับบ้าน"“งานของผมยุ่งมาก ผมออกจากบ้านเช้าตรู่กว่าจะกลับถึงบ้านก็ดึก บางครั้งก็ต้องเดินทางไปทำงานต่างจังหวัด

"พี่คะ แบบนั้นไม่ได้นะ นั้นเป็นทรัพทย์สินของเขาก่อนแต่งงาน ฉันไม่ได้ออกเงินช่วยซื้อสักบาท แล้วจะให้เขาเพิ่มในใบครอบครองทรัพย์สินร่วมกันอีกได้อย่างไร เรื่องนี้เราจะไม่พูดกันอีกนะคะ"เมื่อได้รับใบทะเบียนสมรสมา จ้านหยินก็มอบกุญแจบ้านให้ ทำให้เธอสามารถย้ายเข้าบ้านนั้นได้ทันที ปัญหาเรื่องบ้านก็ได้รับการแก้ไขเรียบร้อย แค่นี้ก็ดีมากแล้วเธอจะไม่ขอให้จ้านหยินเพิ่มชื่อเธอในใบครอบครองทรัพย์สินร่วมกัน ถ้าเขาต้องการเพิ่มชื่อของเธอในใบครอบครองทรัพย์สินเอง เธอก็จะไม่ปฏิเสธในฐานะสามีภรรยาที่ตัดสินใจว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดชีวิตไห่หลิงแค่พูดแบบไปนั้น เพราะรู้ว่าน้องสาวพึ่งพาตนเองก่อนและไม่โลภมาก เธอจึงหยุดกังวลเกี่ยวกับปัญหานี้หลังจากที่ถูกพี่สาวสอบถามทุกเรื่องแล้ว ไห่ถงจึงสามารถย้ายออกจากบ้านพี่สาวได้สำเร็จพี่สาวต้องการไปส่งเธอที่หมิงหยวนฮวา การ์เด้น แต่ทันใดนั้นหลานชายโจวหยางตื่นขึ้นพอดี เจ้าตัวเล็กตื่นขึ้นมาก็ร้องไห้และมองหาแม่ของเขา"พี่คะ พี่ไปดูแลหยางหยางก่อน สัมภาระของฉันไม่เยอะ ฉันไปคนเดียวได้"ไห่หลิงต้องป้อนข้าวลูกชาย เมื่อป้อนข้าวเสร็จแล้วก็ต้องเตรียมอาหารกลางวันต่อ เพราะสามีตอนเที่ยง

ไห่ถงยิ้มและพูดว่า "ลูกพี่ลูกน้องของเธอมีแฟนแล้ว จะให้ฉันติดต่อเขาด้วยฐานะอะไร? ทะเบียนสมรสก็ได้มาแล้ว เสียใจตอนนี้ก็คงไม่ทัน เธอทำได้แค่ต้องเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับอย่าให้พี่สาวฉันรู้ความจริง ฉันกลัวว่าพี่จะเสียใจ"เซินเสี่ยวจวิน “......”เพื่อนสนิทของเธอนั้นช่างกล้าหาญมากจริง ๆ"นางเอกในนิยายล้วนแต่งงานสายไฟแลบกับมหาเศรษฐี ถงถง เธอก็แต่งงานฟ้าสายฟ้าแลบกับมหาเศรษฐีด้วยใช่ไหม?"ทันทีที่พูดจบ ไห่ถงเขกหัวเพื่อนรักแล้วพูดว่า "เธออ่านนิยายในร้านเแล้วเก็บมาฝันกลางวันแล้วล่ะ คิดว่าอยู่ดี ๆ ก็แต่งงานสายฟ้าแลบกับมหาเศรษฐีได้แล้ว เธอคิดว่ามหาเศรษฐีพบได้ทั่วไปเหรอ?"เซินเสี่ยวจวินลูบบริเวณที่โดนเขกหัวและคิดว่าสิ่งที่เพื่อนพูดก็ถูก เธอถอนหายใจเบา ๆ จากนั้นถามขึ้นว่า "บ้านที่สามีของเธอซื้อไว้อยู่ที่ไหน?""หยวนหมิงฮวา การ์เด้น""ที่นั่นไม่เลวนะ สภาพแวดล้อมที่นั่นดีการคมนาคมก็สะดวกแถมไม่ไกลจากร้านเราด้วย สามีของเธอทํางานบริษัทไหน สามารถซื้อบ้านที่ในเครือกวนเฉิงได้ แล้วยังเป็นที่หมิงหยวนฮวา การ์เด้นอีก แถบนั้นเป็นย่านพักอาศัยของคนรวย รายได้ของเขาสูงมากแน่นอน มีรายได้ต่อเดือนเท่าไร? เธอต้อง

จ้านหยินใส่ใจรูปร่างของตัวเองมากและเข้มงวดกับอาหาร เขาจะไม่กินอาหารตามใจปากจนทำให้อ้วนเพราะการลดความอ้วนไม่ใช่เรื่องง่ายไห่ถงยิ้ม "รูปร่างของคุณดีมากค่ะ คุณจ้าน""งั้นฉันขอตัวไปนอนก่อนนะคะ"จ้านหยินตอบกลับแค่อืม"ราตรีสวัสดิ์"ไห่ถงบอกราตรีสวัสดิ์กับเขา หันหลังกลับเดินจากไป"รอสักครู่ครับ ไห่ ไห่ถง"จ้านหยินเรียกเธอไว้ไห่ถงหยุด หันหน้ากลับและถามเขาว่า "ยังมีอะไรเหรอคะ?"จ้านหยินมองเธอและพูดว่า "ต่อไปอย่าใส่ชุดนอนออกมา"เธอไม่ได้ใส่ชุดชั้นในใต้ชุดนอน เขาสายตาดีเกินไป สิ่งที่ควรดูหรือไม่นั้นก็เห็นหมดแล้วพวกเขาเป็นสามีภรรยากัน ถ้าตัวเขานั้นมองก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าเป็นคนอื่นมาเห็นล่ะ?เขาไม่อยากให้ร่างกายของภรรยาตัวเองถูกผู้ชายคนอื่นมองทะลุปุโปร่งไห่ถงหน้าแดงก่ำ รีบวิ่งกลับห้องปิดประตูดังสนั่นจ้านหยิน "..."เขาไม่รู้สึกอายแม้แต่น้อย เธอกลับเขินอายแทนหลังจากนั่งไปครู่หนึ่ง จ้านหยินก็กลับไปที่ห้องนอนหลัก บ้านหลังนี้ถูกซื้อมาแบบกระทันหัน โดยที่เขาได้ซื้อบ้านตัวอย่าง ดังนั้งเพียงแค่ถือกระเป๋าเข้ามาก็พร้อมอยู่แต่เนื่องจากความเร่งรีบ ห้องของเขาก็ยังไม่ได้ทําความสะอาดให้เรี

ไห่ถงได้เดินทางไปที่บ้านพี่สาวเมื่อเปิดประตูเข้าไปภายในบ้านพบว่าพี่สาวตื่นอยู่ กำลังยุ่งวุ่นวายอยู่ในห้องครัว"พี่คะ""ถงถง มาแล้วเหรอ"ไห่หลิงออกมาจากห้องครัวและเมื่อเห็นน้องสาวจึงความสุขมาก "เธอกินข้าวหรือยัง? พี่กำลังลวกเส้นก๋วยเตี๋ยวอยู่ เดี๋ยวตักใส่ชามให้นะ""ไม่ต้องค่ะ ฉันกินมาแล้ว พี่ลวกก๋วยเตี๋ยวหรือยัง ถ้ายังไม่ต้องลวกแล้ว ฉันห่ออาหารเช้ามาให้พี่กับหยางหยางด้วย""ยังจ้ะ เมื่อวานหยางหยางเป็นไข้เมื่อคืนเลยไม่ค่อยได้นอน ตื่นมาตอนเช้าก็สายแล้ว พี่เขยออกไปกินอาหารเช้าข้างนอก แถมยังด่าก่อนออกไปว่าฉันอยู่บ้านทั้งวันไม่ทําอะไรเลยแค่เลี้ยงลูก ไม่มีหัวคิดตื่นมาทำอาหารเช้าให้เขา"ไห่หลิงรู้สึกน้อยใจไห่ถงได้ยินถึงกับโมโห "หยางหยางเป็นไข้ได้ยังไง? ถึงไข้จะลดลงแล้วก็เถอะ พี่ต้องพาไปหาหมอเพื่อป้องกันไว้ก่อนนะ พี่เขยก็เกินไป ลูกป่วยเขาไม่ช่วยแถมยังต้องด่าอีก""พี่ ฉันย้ายออกแล้ว พี่เขยยังยืนยันใช้ระบบหารค่าใช้จ่ายกับพี่อยู่ไหม?"ไห่หลิงนั่งลงบนโซฟา เปิดถ้วยก๋วยเตี๋ยวถางเหอที่น้องสาวเอามาให้ กินไปพลางพูดว่า "เดี๋ยวฉันจะพาหยางหยางไปหาหมอ เขายังคงยืนยันที่จะใช้ระบบหารค่าใช้จ่ายอยู่ โ