EP. 20
“เลิกเรียนกี่โมง” เสียงเข้มเอ่ยถามอยู่ด้านหลังฉันตอนที่กำลังหยิบช้อนและน้ำจิ้มไก่รสเด็ดที่ป้าทำเอง
ร้านป้าข้าวมันไก่ย่างคนเดิม เพิ่มเติมคือป้ารู้แล้วว่าฉันเป็นแฟนพี่คิวเพราะเขายืนเกาะแกะฉันขนาดนี้จนโดนแซว
“บ่ายสาม พี่คิวล่ะ”
“ไม่มีเรียนแล้ว เดี๋ยวทำงานอยู่ในคณะ ถ้าเลิกแล้วโทร.หานะ จะไปรับ” เขาบอกพร้อมกับยิ้มให้ ฉันจึงพยักหน้าเป็นคำตอบพร้อมกับรอยยิ้ม
“เป็นไงบ้างคะพี่เตย ยังโดนหาเรื่องไหม” น้องญานิน แฟนของพี่ทศกัณฐ์ถามฉันหลังจากหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ข้างพี่คิว
“เพิ่งโดนมาเมื่อกี้เลย” ยัยเค้กตอบแทนแล้วหัวเราะเบา ๆ
“แม่นั่นดูแรงอะ นินดูออก เพื่อนนางก็เหมือนกัน เหมือนพวกอันธพาลเลย” ญานินพูดแล้วทำหน้าสยองด้วยท่าทีน่ารักจนฉันต้องยิ้มออกมา
“คนแบบนี้อย่าไปตอบโต้น่าจะดีกว่า ปล่อยให้บ้าตายไปคนเดียว” เป็นคำพูดของพี่ทศกัณฐ์ที่เหมือนจะเตือนสติฉันในตอนนี้เพราะฉันกำลังตอบโต้อยู่
“กูก็ว่าแบบนั้น ถ้าเราไม่สนใจคงเลิกยุ่งไปเอง” คราวนี้เป็นพี่คิวพูดบ้าง ส่วนคนอื่น ๆ ก็พยักหน้าเห็นด้วยรวมถึงยัยเค้กและยัยต้องตา
“แต่ถ้ามาหาเรื่องต่อหน้าต่อตาก็ไม่ควรยอมนะ ถ้าลงมือมาก็ต้องโต้กลับ จะได้รู้ว่าเราไม่ได้ยอ
