เห็นภาพกอดกันอยู่บนโซฟา พิมสุดาก็กระแอมเบาๆ เหมือนจะบอกให้รู้การมาของเธอ
มิ่งขวัญหันมาเห็นแล้ว หล่อนไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ผู้หญิงที่มิ่งขวัญไม่แน่ใจในอายุที่แท้จริง รู้แต่ว่าแก่กว่าหล่อนและแก่กว่าเขาอีกด้วย...และยังเป็นหญิงที่ยังมีความสวยสดอยู่ ชุดแต่งตัวเหมือนอยู่กับบ้าน และอยู่ในบ้านหลังนี้น่ะหรือในฐานะใดกัน ก็ไหนศิลาเล่าเรื่องตัวเองให้หล่อนฟังเอาไว้ว่าไม่มีใคร...เขาตัวคนเดียว
“น้าแหม่ม...” ชายหนุ่มทักทายอย่างรื่นเริง เขาเรียกว่าน้า...อาจจะญาติคนหนึ่งของเขา มิ่งขวัญยิ้มแฉล้มได้เกือบจะทันที หลังจากที่ปั้นหน้าขึงไว้เมื่อสักครู่นี้เอง “เข้ามาซิฮะ” เขาผละจากลห่อนไปอีกด้วย และตรงเข้าไปจับแขนของพิมสุดาพาเดินเข้ามาใกล้...มีอะไรในท่าทีของเขาที่ทำให้มิ่งขวัญไม่อาจจะละสายตาไปทางอื่นได้อีกเลยหล่อนเร่าร้อนขึ้นมาในอกบ้างแล้วว่าหญิงนี้ที่เรียกว่าน้าคือใครและมีความสำคัญอย่างไรกันแน่
“มารู้จักกับคุณมิ่ง...”
“คุณน้าหรือคะ” มิ่งขวัญยกมือไหว้ หล่อนนอบน้อมได้เมื่อบอกตัวเองว่าญาติของเขาหรอกน่า...หล่อนไม่ควรจะกลัวให้มากเกินการไป “มิ่งขวัญค่ะ...” หล่อนแนะนำตัวเองอีกด้วย “ยินดีที่ได้รู้จักคุณน้า”
พิ
