หยางเฟยอี้ผวากอดร่างแกร่งเอาไว้แน่น หวีดร้องออกมาเมื่อเดินทางมาพบความความสุขสม หลังจากที่ร่างกายของนางไขว่คว้าแตะไปถึงขอบสวรรค์ได้สำเร็จแล้ว อุปราชหนุ่มก็หยุดการเคลื่อนไหวของตนเองอยู่ครู่หนึ่ง เฝ้ารอให้แรงตอดรัดของกลีบสาวที่กระตุกตุบๆ ไม่ยอมหยุดให้เบาลงกว่านี้เสียก่อน เพราะหากขยับตัวตอนนี้มีหวังความสุขที่พยายามอดกลั้นเอาไว้ต้องระเบิดออกมาก่อนเวลาอย่างแน่นอน
อุปราชหนุ่มยังไม่ยอมรามือที่จะเสพกายสาวที่เต็มไปด้วยความยั่วยวนใจนั้นได้ พระองค์พลิกร่างเย้ายวนที่อ่อนระทวยให้นอนคว่ำหน้าลง ก่อนจะจับเอวบางให้ลอยขึ้นสูง ความเป็นชายที่ยิ่งใหญ่ที่ฝังลึกอยู่ในกลีบดอกไม้สาวก็เริ่มทำงานขึ้นอีกครั้ง ใบหน้าของพระองค์แดงก่ำไปด้วยความกำหนัด ช่องทางรักของหญิงคนรักช่างบีบรัดกระชับกายแกร่งของพระองค์เสียเหลือเกิน ขยับโยกแต่ละครั้งทำเอาหัวใจของอุปราชหนุ่มเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ สร้างความเสียวซ่านให้กับพระองค์เป็นยิ่งนัก ความสุขล้นทะลักออกมาจนประมาณมิได้ ใบหน้าคมบิดเบี้ยวด้วยความเสียวกระสันกรามแกร่งกัดฟันกรอดในทุกครั้งที่ถาโถมซัดสาดกายแกร่งกระแทกลึกเข้าไปในกลีบสาว “พี่หยาง... อ๊า...พี่หยางเจ้าคะ.
