ภายในห้องส่วนตัว
ความชื่นชมของผู้จัดการหลี่ที่มีต่อหลินจืออี้นั้นทุกคนล้วนเป็นที่ประจักษ์ชัดเจน เขาแทบจะแนะนําเธอต่อทุกคนที่พบเจอ
หลินจืออี้ก็ถือว่าได้แสดงฝีมืออย่างเต็มที่แล้ว
งานเลี้ยงผ่านไปครึ่งทาง โทรศัพท์ของหลินจืออี้ก็ดังขึ้นอย่างกะทันหัน
เธอหยิบออกมากวาดตามอง คาดไม่ถึงว่าจะเป็นเฉินจิ่น
หลังจากลังเลอยู่ไม่กี่วินาที หลินจืออี้ก็หาข้ออ้างไปเข้าห้องน้ำและออกจากห้องส่วนตัวไป
“ผู้ช่วยเฉิน คุณหาฉันมีเรื่องอะไรหรือคะ?”
“คุณหลิน ไปที่ห้องของคูณชายสามเดี๋ยวนี้เลยนะครับ เขา......”
แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก...... ชี่ ชี่ ชี่......
คล้ายเสียงอะไรบางอย่างไหลตกลงมาจากที่สูง ตามมาด้วยเสียงรบกวน
หลินจืออี้นิ่งอึ้งไปหนึ่งวินาที แล้วรีบไปที่ลิฟต์
เมื่อรู้สึกว่าใส่รองเท้าส้นสูงเดินได้ไม่เร็ว เธอก็ถอดรองเท้าส้นสูงออกแล้วเดินเข้าไปในลิฟต์ด้วยเท้าเปล่า
ใครจะรู้ว่ามีคนทิ้งบุหรี่ไว้ในลิฟต์โดยไม่ดับ
“อ๊ะ!”
หลินจืออี้เจ็บจนเขย่งเท้า แถมยังถูกประตูลิฟต์ชนอีก
แต่เธอก็ไม่สนใจอะไรมากมาย อดทนกับความเจ็บปวดและกดลงไปที่พื้น
ตลอดทาง เธอเดินไปที่นอกห้องของกงเฉินด้วยท่าทางแปลกๆ
หลังจากตบประตูอย่างแรงหลายคร
