นอกจากเฉินจิ่นแล้ว ยังมีกงเฉิน
เธอลบมันออกทั้งหมด
ครึ่งเดือนต่อมา จากการแนะล้างของผู้จัดการหลี่ ทำให้หลินจืออี้มีโอกาสเข้าร่วมงานเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่ของเซวียมั่น ดังนั้นจึงยุ่งเป็นพิเศษ
ระหว่างนั้นหลิ่วเหอก็นัดเธอไปบ้านตระกูลกงสองครั้ง แต่เธอปฏิเสธไปทั้งหมด
ส่วนซ่งหว่านชิว กลับจากเมืองซานเฉิงก็หน้าตาสดใส ไม่ได้มาหาเรื่องหลินจืออี้อีก
หลินจืออี้ก็อยู่ในสงบเรื่อยมา
ในตอนเช้าวันหนึ่งที่อดหลับอดนอนมาตลอดคืนอีกแล้ว หลินจืออี้จ้องมองโทรศัพท์จากหลิ่วเหอด้วยขอบตาที่ดําคล้ำ
“คืนนี้มากินข้าวที่บ้านตระกูลกง”
“ไม่ไป มีธุระ” หลินจืออี้ยังคงปฏิเสธ
“คุณท่านกงเป็นคนเชิญ” หลิ่วเหอกล่าวเสริม
“เข้าใจแล้ว”
หลังจากวางสายแล้ว หลินจืออี้ก็นอนต่อ แต่นอนยังไงก็นอนไม่หลับ
ในตอนเย็น เธอถือผลไม้เล็กๆ น้อยๆ ไปที่บ้านตระกูลกง
ยังไงก็ตามคุณท่านกงก็ไม่สนใจว่าเธอจะให้อะไรอยู่แล้ว เธอขี้เกียจที่จะเสียเงินเปล่าๆ
เดินเข้าไปในห้องอาหาร หลินจืออี้มองฝูงชนที่คึกคัก ตกใจนิดหน่อย
วันนี้เป็นวันอะไร? ถึงได้เชิญคนมามากมายขนาดนี้
ในเวลานี้หลิ่วเหอก้าวไปข้างหน้าและดึงเธอไปที่ด้านข้าง
“เจ้าสามได้รับบาดเจ็บ คุณท่านก
