"อ่าส์พี่เขมอย่ารัดธีแน่นนักสิ"ทีปกรครางเสียงต่ำในลำคอ ใบหน้าหล่อก็โน้มลงไปกระซิบพูดเสียงแหบพร่าข้างใบหูเล็กของเขมกร ที่ในตอนนี้นอนหอบหายใจหมดสภาพอยู่บนเตียงนอนนุ่มหลังใหญ่
นัยน์ตากลมสีน้ำตาลจ้องมองเด็กตัวสูงที่ยังคงรังแกเขาไม่ยอมปล่อยมานานหลายชั่วโมงแล้ว ในตอนนี้เปลือกตาสีมุกของเขมจะปิดแหล่ไม่ปิดแหล่อยู่รอมร่อ เขาโดนไอ้พระรองหน้าหล่อนี้กระทำชำเรามาตั้งแต่ฟ้าสว่างจนตอนนี้ฟ้ามืด ไอ้พระรองนี้ก็ยังไม่ปล่อยเขาให้เป็นอิสระเลย ทำไปไม่รู้ตั้งกี่รอบแล้วก็ไม่รู้ (เพราะไม่มีเวลามานั่งนับ) ไอ้พระรองนี้ก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดทำ ไม่รู้ไปเก็บกดมาจากไหน
"อึก ธีพอเถอะพี่ไม่ไหวแล้วจริง ๆ "ร้องขอคนเด็กกว่าพลันสะอึกออกมาด้วยหายใจไม่ทัน จนคนที่อายุน้อยกว่าอดเอ็นดูคนพี่ไม่ได้โน้มใบหน้าลงมาใช้ริมฝีปากกดจูบและดูดดึงปากล่างโดยไม่ได้รุกล้ำ ก่อนจะละริมฝีปากมาเอ่ยพูดด้วยรอยยิ้มหวาน
"ไม่ไหวอะไรกันครับ พี่เขมยังรัดของธีแน่นอยู่เลย"ไม่พูดเปล่าธีโอยังเริ่มโยกขยับเอวสอบของตัวเองเบา
