“อืม กินได้แค่นี้”
“งั้นฉันกินนะ” เธอรีบดึงถ้วยบะหมี่ของเขามาวางใกล้กับถ้วยบะหมี่ของตัวเอง แล้วจัดการทั้งสองถ้วยอย่างรวดเร็วเหมือนตายอดตายอยากมาจากไหน
เขามองอึ้ง “เชื่อเลย”
“อร่อยอ่ะ”
“ผู้หญิงอะไรเนี่ย” เขาว่าพลางขยับใบหน้าเข้าใกล้ใบหน้าเธอ ริมฝีปากที่แดงฉ่ำเพราะความร้อนของน้ำซุปบะหมี่ทำให้เธอดูน่ารักชะมัด เขาคงบ้าไปแล้วที่คิดอยากจะเลียเศษพริกบนริมฝีปากอิ่มนั่น...
“อะไรคะ” เพราะเขาเอาแต่จ้องน่ะสิ เธอก็เลยทำตัวไม่ถูก เลยแก้ปัญหาด้วยการเรอใส่หน้าเขาไปเลย “เอ่อ....”
“เฮ๊ย!” ใบหน้าหล่อขยับถอยหนีแล้วทำท่าเหมือนจะอ้วกออกมา “คุณ! เรอออกมาได้ไง ไม่มีมารยาท”
“ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ” เธอโกหก เธอตั้งใจจะแกล้งเขา ตั้งใจจะทำให้เขาหัวเสีย “งั้นถ้าคุณไม่มีอะไรให้ฉันทำแล้ว ฉันกลับเลยนะคะ”
“คืนนี้ผมมีงานเอกสารต้องทำเยอะมาก” เขาพูดคำว่ามากลากยาวเฟื้อยเชียวล่ะ “อาจจะต้องอยู่ทั้งคืน เพราะงั้น คุณต้องอยู่ที่นี่กับผม...ทั้งคืน!”
อ้าว...นึกว่าจะไล่กลับซะอีก
“ได้ค่ะ” เธอพูดพลางมองไปรอบห้องด้วยอารมณ์ตื่นเต้นเล็ก ๆ “ห้องคุณสบายมากเลย คนรวยเขาอยู่กันแบบนี้เองสินะ วิวห้องคุณสุดยอดเลยค่ะ”
“อืม ผมชินแล้ว”
แต่
