“ไม่มีทาง แม่เคยลองแล้ว เขาไม่ฟังเลย เพราะงั้น หนูเชื่อแม่เถอะ อย่าไปยุ่งกับเขา อย่าไปเป็นเหยื่อให้เขาหลอก ออกมาซะ!”
แม่บุญธรรมพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้น ก่อนจะเดินออกจากห้องไป สวนกับก้องภพที่เดินเข้ามาพร้อมกับผลไม้ถุงใหญ่ พอเขาเห็นปาลิดา เขาตื่นเต้นดีใจจนเก็บอาการไม่อยู่ทีเดียว...
“อ้าวคุณปาลิดา”
“ขอตัวก่อนนะคะ” แต่ปาลิดาไม่มีอารมณ์จะคุยกับใครในเวลานี้ เธอรีบเดินออกจากห้อง ก่อนที่น้ำตาเม็ดแรกจะล่วงหล่น แล้วพาตัวเองไปสงบสติอารมณ์อยู่ในห้องน้ำสักพักหนึ่ง
หลังคุยกับแม่บุญธรรม เธอเครียดหนักถึงกับต้องกินยาแก้ไมเกรน และเมื่อกลับมาทำงานที่วอร์ดตามปกติ...หลายสายตามองเธอไม่ดีนัก ทั้งสงสัย สมเพช ดูถูกดูแคลน เย้ยเหยียด และตัดสินว่าเธอผิดร้อยเปอร์เซ็นต์ ทั้งที่ไม่ได้ฟังความจริงทั้งหมด
“พิษของข่าวลือ และการถูกเข้าใจผิด มันเป็นอะไรที่น่ากลัวที่สุด” เธอก็เพิ่งรู้วันนี้เอง แต่เธอยังโชคดีที่มีคนเข้าใจและอยู่เคียงข้าง
“พวกแกเชื่อฉันใช่มั้ย ว่าฉันไม่ได้ยุ่งกับหมอมินทร์ตามที่ถูกกล่าวหา”
“เชื่อสิ เราสองคนเชื่อแก” สุกัญญาจับมือปาลิดาแน่น “แต่คนอื่น ๆ คงยากวะ เพราะทุกคนพร้อมจะเกลียดคนสวยอยู่แล้ว อย่าได้พลาดม
