แสงอาทิตย์ของเช้าวันใหม่สาดส่องเข้ามาผ่านรอยต่อผ้าม่าน ทำให้แม็กเครย์ที่กำลังหลับใหลค่อยๆ รู้สึกตัว เจ้าของดวงตาสีอำพันปรือตามองหาร่างอรชรทันทีเมื่อควานมือไปรอบตัวกลับพบเพียงความว่างเปล่า
คิ้วเข้มขมวดกันเป็นปมก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความหงุดหงิด เขารีบลุกขึ้นทั้งที่ร่างกายเปลือยเปล่า พลางกวาดสายตามองทั่วห้องพร้อมกับสาวเท้าบนพื้นเย็นเฉียบไปจนถึงห้องน้ำก็ไม่พบลิตา ฝ่ามือหนาเสยผมลวกๆ ก่อนจะคว้าหยิบผ้าขนหนูสีขาวติดมือมาด้วย
"ใครอยู่ข้างนอกบ้างเข้ามาหน่อย" ในขณะที่ตะโกนถามลูกน้องที่หน้าห้องนอนเขาก็พันผ้าขนหนูรอบเอวสอบอย่างหมิ่นเหม่
ก๊อก! ก๊อก!
"ขออนุญาตครับนาย"
"เออ เข้ามา"
"นายมีอะไรเหรอครับ" บอดี้การ์ดชุดดำหน้าตาดีรีบถามทันทีเมื่อเดินเข้ามาในห้องนอนส่วนตัวของเจ้านายหนุ่ม หลังจากได้ยินเสียงตะโกนดังลั่น
"มึงเห็นลิตาไหม"
"เห็นครับ"
"อยู่ไหน"
"ออกไปทำงานแล้วครับ"
"อะไรวะ ออกไปตอนไหน ทำไมลิตาไม่รอกู"
"อ้าว...ก็เธอบอกว่านายหลับอยู่ ก็เลยขอไปก่อนครับ"
"เออ มึงไปไหนก็ไปไป๊" เขาส่งสัญญาณมือไล่ลูกน้องออกไปด้วยความหงุดหงิด ทำเอาคนฟังพยักรับด้วยความงุนงงกับท่าทีแปลกๆ ของเจ้านายหนุ่มที่เริ่มมีให้เ
