Mag-log in
Iulat
"คิดจะไปก็ไปคิดจะมาก็มา เธอเห็นโรงแรมของฉันเป็นอะไรฮะ" "โรงแรมของคุณก็ดีอยู่แล้วหนิคะ แต่ฉันคงไม่เหมาะที่จะฝึกงานที่นั่น" "ก็แล้วแต่เธอ ถ้าเธอไม่ฝึกงานที่นี่ต่อก็ได้ ปีต่อไปฉันจะไม่รับนักศึกษาจากมหา'ลัยที่เธอเรียนสักคน หึ...แม้แต่มาสมัครงานก็อย่าหวัง"
view moreKabanata 1
บทนำ
"หึ...ไม่คิดจะทักทายกันหน่อยรึไง เห็นฉันยืนหัวโด่อยู่น่ะฮะ" เขาโยนบุหรี่ลงพื้นก่อนจะใช้รองเท้าหนังสีดำมีราคาเหยียบมันจนดับ
"...สวัสดีค่ะ ท่านประธาน" เธอถอนหายใจด้วยความระอาก่อนจะเปล่งวาจาทักทายชายหนุ่มไปตามมารยาทพร้อมกับกระชับกระเป๋าสะพายคล้องไหล่ หลังจากนั้นก็รีบหมุนตัวหมายจะตรงไปที่ประตู ซึ่งมีชายฉกรรจ์กำลังไล่ลูกค้าในคลับให้ไปใช้ห้องน้ำอีกโซน "มานี่ จะไปไหน" แต่ก็ช้ากว่าแม็กเครย์ เขาคว้าเอวเธอจากด้านหลัง แล้วหมุนร่างอรชรเข้ามาในวงแขนแข็งแรง "อึก~" "ขะ...คุณมีอะไรกับฉัน ปล่อยฉัน" น้ำเสียงสั่นเทาเงยหน้าถามมาเฟียหนุ่มก่อนจะออกแรงให้ชายหนุ่มปล่อยเธอแต่มีหรือที่เขาจะยอมคลายวงแขนออก "หึ...จะรีบไปไหน" ลมหายใจผสมกลิ่นควันบุหรี่และแอลกอฮอล์จางๆ พ่นรดใบหน้าหวาน ทำเอาหัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ ยิ่งน้ำหอมประจำกายของเขาลอยมาแตะจมูกด้วยแล้ว หัวใจดวงน้อยแทบจะหลุดออกมาจากเบ้า "ฉะ...ฉันจะกลับไปหาเพื่อนฉัน" "ไปหาเพื่อนหรือไปหาไอ้ไก่อ่อนกันแน่" "หมายถึงใคร" ใบหน้าหวานถามด้วยความไม่เข้าใจ ดวงตากลมภายในแพขนตางอนกลอกไปมาอยู่ราวหนึ่งวินาที "คุณหมายถึงตองเจใช่ไหม" "แล้วเธอไปนั่งให้ท่าผู้ชายที่ไหนอีกฮะ" "...เขาเป็นน้องรหัสฉัน แล้วคุณก็ปล่อยฉันสักที" "หึ...อย่ามาสะดีดสะดิ้งหน่อยเลย ของมันเคยๆ กันอยู่" ดวงตาสีอำพันปรายมองเด็กสาวด้วยใบหน้านิ่งเฉยแต่ช่างตรงข้ามกับวาจาที่เราะราย "คุณจะทำอะไร นี่มันห้องน้ำผู้หญิงนะ" "นั่นสินะ พอทีกับไอ้ไก่อ่อน ไม่เห็นเธอขัดขืนแบบนี้เลย" "คุณหยุดหาเรื่องฉันสักที แล้วคุณล่ะ คุณเองก็มากับผู้หญิงของคุณ ทำไมไม่กลับไปหาผู้หญิงของคุณคะ" "หึ...หึงรึไง" "ทำไมฉันต้องหึงคุณด้วย ผู้ชายสำส่อนอย่างคุณ ใครอยากจะยุ่งด้วย ฉันไม่อยากเป็นนางบำเรอให้คุณแล้ว ฉันขอยกเลิกข้อตกลงนั่น" เธอตอบกลับเสียงสั่น ในเมื่อเขาก็มีผู้หญิงข้างกายอยู่แล้ว ก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่เขาต้องเพิ่มเธอเข้าไปเป็นผู้หญิงของเขาอีกคน "สำส่อนยังไงก็เป็นผู้ชายคนแรกที่ได้เปิดซิงเธอ" เพียะ! เธอออกแรงผลักเขาครั้งสุดท้าย แล้วง้างมือฟาดไปแก้มซีกซ้ายของเขาอย่างเต็มแรง จนกระเป๋าสะพายของเธอหล่นไปกองที่พื้น "หยุดพูดจาทุเรศๆ สักที" "หึ...เธอนี้มันก็ซาดิสม์เหมือนกันนะ" แม็กเครย์ที่ใบหน้าสะบัดไปตามแรงตบหัวเราะต่ำในลำคอ พลางใช้นิ้วมือลูบไปที่มุมปากที่มีเลือดซึมออกมา แล้วต้อนสาวเจ้าจนแผ่นหลังบางชิดผนัง "อื้อ~" "ปาลิตา" เด็กสาวกำพร้าหน้าตาดีเติบโตมาจากมูลนิธิ เธอมีสร้อยคอเส้นหนึ่งที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด จนเธอได้มาฝึกงานในโรงแรมหรูของเขา "แม็กเครย์" เด็กสาวจึงได้ไปล่วงรู้ความลับด้านมืดของเขาโดยไม่ตั้งใจ มีหรือที่คนอันตรายอย่างเขาจะปล่อยเธอไปง่ายๆ ถึงแม้ฉากหน้าเขาคือนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงเจ้าของโรงแรมชื่อดัง แต่เบื้องหลังเขาคือมาเฟียที่ไร้หัวใจ รวมไปถึงเธอได้รู้เกี่ยวกับชาติกำเนิดของเธอโดยบังเอิญPinakabagong kabanata
เด็กฝึกงานของแม็กเครย์ ตอนพิเศษ
มิอาร์และมอตก้าก็เติบโตขึ้นทุกวัน ด้านแม็กเครย์จึงกลับไปทำงานเหมือนเดิม แต่พอถึงเวลาเลิกงานปุ๊บเขาก็รีบกลับมาบ้านทันที เพราะคิดถึงลูกคิดถึงเมียแทบไม่อยากห่าง ส่วนลิตาก็กลับไปเรียนต่อโดยเธอเลือกที่จะเรียนภาคค่ำแทน จะได้ไม่กระทบเวลาเลี้ยงลูกน้อยทั้งสอง"นี่ลูกก็เริ่มเดินได้แล้วนะ เราจะจัดงานแต่งงานกันเมื่อไหร่ดีครับ" ในขณะที่สองจิ๋วกำลังฝึกยืนตั้งไข่และก้าวเดินที่สนามหญ้าข้างบ้านโดยมีบรรดามือซ้ายมือขวาและป้าเจียนตามประกบไม่ห่าง รวมไปถึงแบล็กกับบราวน์ก็คอยนั่งอารักขาอยู่ใกล้ๆ สมาชิกใหม่ทั้งสองของบ้านด้วยความชาญฉลาด"ก็ไหนเราคุยกันแล้วไงคะ ว่ารอหนูกลับไปเรียนให้จบก่อน" เมื่ออยู่กันเพียงลำพังที่อีกมุมหนึ่งของสวนหย่อมเธอจึงให้คำตอบสามี"มันนานไป พี่อยากแต่งไวๆ" เขาให้ตอบห้วนๆ ทำเอาคนฟังพอจะมองออกว่าสามีหนุ่มของเธอไม่พอใจ"ไม่พอใจอะไรอีกคะเนี่ย""ก็เมียพี่กำลังกลับไปเรียน ถ้าเกิดมีหนุ่มๆ มาตามจีบให้ทำไง""อะไรกันคะ พี่เล่นส่งลูกน้องไปเข้าเรียนด้วยขนาดนั้นใครจะกล้าเข้ามาคะ" ลิตาพึ่งกลับไปเรียนเมื่อวานได้แค่วันเดียว แต่แม็กเครย์ก็ยื่นข้อแลกเปลี่ยนให้ลูกน้องของเขาไปตามเฝ้าด้วยไม่ห่างเพราะกลัวจะ
Huling Na-update : 2025-07-15เด็กฝึกงานของแม็กเครย์ บทที่ 52 Happy Ending (NC)
เวลาต่อมา…แม็กเครย์ก็ได้เข้ารับรักษาตัวที่โรงพยาบาลในตัวอำเภอ ส่วนทุกคนที่เหลือก็บาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เธอจึงอยากนอนเฝ้าไข้พ่อของลูกด้วยตัวเองแสงสว่างของเช้าวันใหม่ก็ทอแสงผ่านเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยพิเศษ ทำให้ร่างอรชรที่นอนบนโซฟารู้สึกตัว ซึ่งเป็นเวลาที่นายแพทย์หนุ่มต้องเข้ามาตรวจดูอาการของแม็กเครย์ตามหน้าที่"พี่แม็กเครย์อยากกินอะไรเป็นพิเศษไหมคะ หนูจะไปซื้อมาให้" เธอลุกขึ้นมาถามชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้หลังจากที่คุณหมอออกไปแล้ว โดยชายหนุ่มตอบสนองตัวยาได้ดีก็ทำให้เธอรู้สึกโล่งใจหลังจากผ่านเรื่องราวร้ายๆ มาแล้ว"ไม่ครับ พี่ขอโทษนะที่ดูแลหนูกับลูกไม่ดี" เขาค่อยๆ ดันตัวลุกขึ้นหลังพิงหัวเตียง พลางจับมือหญิงสาว ถ้าเธอกับลูกเป็นอะไรไปเขาคงไม่ให้อภัยตัวเอง"ขอโทษทำไมกันคะ ตอนนี้หนูกับลูกก็ปลอดภัยดี" หลังจากผ่านการตรวจร่างกายมาแล้วก็พบว่าสองแฝดในท้องหัวใจเต้นปกติดี ส่วนลิตาก็มีแค่รอยฟกช้ำตามร่างกายเท่านั้น"แล้วพี่แม็กยังไม่เล่าให้ฟังเลยนะคะ ว่าพี่ตามมาช่วยหนูทันได้ไง" ในขณะที่ถามเธอก็ลากเก้าอี้ตัวเล็กมาไว้ข้างเตียงแล้วจึงหย่อนสะโพกนั่งลง"จริงๆ พี่ตามหนูมาแหละ นอนรีสอร์ตถัดไปนี
Huling Na-update : 2025-07-15เด็กฝึกงานของแม็กเครย์ บทที่ 51 คนที่อยู่เบื้องหลัง
ในเวลานี้ท้องฟ้าก็มืดมิดพอดี บรรยากาศที่ชวนขนลุกทำเอาร่างอรชรรู้สึกขวัญหนีดีฝ่อ ชายฉกรรจ์พาเธอเข้าไปในเส้นทางป่าทึบที่ไร้ผู้คน พื้นดินที่มีหญ้ารกปกคลุมมีเพียงแสงของดวงจันทร์ที่ให้ความสว่างในเวลานี้ เธอคิดถึงแม็กเครย์จับใจ แล้วใครกันนะที่ต้องการตัวเธอ แล้วเขาต้องการไปเพื่ออะไร ในสมองมันตีรวนไปหมดใช้เวลาพอสมควรก็เริ่มถึงหน้าผาสูง ดวงตากลมเห็นบุคคลที่เธอคุ้นเคยดียืนเอามือไพล่หลังกำลังจ้องมองไปยังท้องทะเลในยามค่ำคืนดวงตากลมเบิกโพลงเป็นไข่ห่าน อยู่ๆ ชายคนดังกล่าวหันมามองเธอ"ได้ตัวมาแล้วครับนาย""เปิดปากมันออก"ฟึบบบ!!! แรงกระชากจากกาวของสกอตช์เทปทำเอาเธอสะบัดหน้าหนีด้วยความรู้สึกเจ็บ"ขะ…คุณลุง" ริมฝีปากแดงเถือกเรียกสรรพนามชายตรงหน้าเสียงสั่นหรือว่าแท้จริงแล้วปองพลคือคนที่อยู่เบื้องหลังของเหตุการณ์ในวันนี้"หึ…มาสักทีนะหนูลิตา""ลุงทำแบบนี้ทำไมคะ ต้องการอะไร""มึงจ่ายเงินให้พวกมันได้แล้ว" ปองพลหันไปบอกคนขับรถของตัวเองที่ยื่นซองสีน้ำตาลซึ่งข้างในบรรจุเงินสด ในขณะที่ตัวเองหยิบปืนออกมาจากซองปืนพกข้างบั้นเอวออกมา"มีอะไรก็เรียกใช้พวกผมได้นะครับ" เสียงในหนึ่งของชายชุดดำบอกปองพลหลังจากนับเงิ
Huling Na-update : 2025-07-15เด็กฝึกงานของแม็กเครย์ บทที่ 50 คนแปลกหน้า
ความสัมพันธ์ระหว่างเธอและสมาชิกในบ้านเริ่มสนิทกันมากขึ้น บางวันเธอก็นอนที่บ้านและบางวันก็กลับไปนอนที่บ้านของแม็กเครย์ การที่มีครอบครัวแท้ๆ มันอบอุ่นแบบนี้นี่เอง ส่วนเด็กๆ ในท้องของลิตาก็เริ่มโตขึ้นไปตามพัฒนาการคุณตาของปาลิตาหมายมั่นอยากให้หลานสาวได้เข้าไปช่วยงานในบริษัทของตระกูล เธอจึงได้เข้าไปศึกษาเนื้องานของบริษัทในบางเพื่อไม่ให้รู้สึกเบื่อ และหลังจากที่เธอคลอดลูกแล้ว จึงจะค่อยไปดูกิจการที่ภาคใต้ในลำดับต่อไปเวลาได้เดินไปเรื่อยๆ ก็ถึงวันที่ครอบครัวของปาลิตาเดินทางมาพักผ่อนที่ปราณบุรี ท้องน้อยๆ ในวันวานมาตอนนี้กลับนูนออกชัดขึ้นซึ่งในตอนแรกแม็กเครย์จะตามแฟนสาวของเขามาด้วย แต่เธอก็ห้ามไว้เพราะอยากเป็นส่วนตัวกับคนที่บ้าน และลุงของเธอได้ย้ำกับว่าอยากให้มีเพียงคนในครอบครัวเท่านั้น แต่เธอก็ไม่กล้าบอกแม็กเครย์ไปตามตรงโดยลิตาจะนั่งไปกับปภังกร ส่วนปัถย์วีไปคันเดียวกับปองพล ในขณะที่ทุกคนยืนเตรียมและตรวจเช็กสัมภาระภายในรถ จู่ๆ เสียงโทรศัพท์มือถือของปัถย์วีก็ดังขึ้น เขาจึงรีบกดรับสาย"ว่าไง"[นายครับ ไฟล์งานประมูลเพชรของไตรมาสถัดไปมันถูกลบไปครับ]"มันจะถูกลบไปได้ไงวะ หรือมีใครเข้ามาในห้องทำงา
Huling Na-update : 2025-07-15เด็กฝึกงานของแม็กเครย์ บทที่ 49 ครอบครัวแท้ๆ
"สวัสดีทุกคนนะคะ" เธอยกมือไหว้ทุกคนอย่างมีมารยาทหลังจากทราบชื่อของทุกคน เกิดมาไม่คิดไม่ฝันว่าจะกลายเป็นลูกเศรษฐี มีคนใช้กับเขา แต่ละคนล้วนแก่กว่าเธอทั้งนั้น การกระทำดังกล่าวทำให้เหล่าบริวารของบ้านอัศวรัศมิ์กุลต่างรู้สึกประทับใจกับเจ้านายคนใหม่ ที่ดูใจดีและไม่ถือตัว"เดี๋ยวเตรียมห้องใหม่ให้คุณลิตาด้วยนะโพน งั้นทุกคนมีอะไรก็ไปทำ" ปภังกรหันไปบอกแม่บ้านใหญ่ประจำคฤหาสน์รวมไปถึงคนอื่นๆ"โถ คุณหนูลิตาช่างดูคล้ายคุณปิ่นมากๆ โดยเฉพาะดวงตา พูดแล้วก็คิดถึงคุณปิ่นนะคะ ดีใจกับคุณท่านด้วยที่ได้เจอหลานสาวแล้ว" โพนแม่บ้านวัยป้าคนเก่าแก่ของที่นี่ เมื่อเห็นใบหน้าของปาลิตาก็อดคิดถึงมารดาของเด็กสาวไม่ได้ หลังจากที่แสดงความยินดีกับประมุขของบ้านเสร็จโพนจึงปลีกตัวออกไปทำตามคำบัญชาด้วยความเต็มใจปภังกรจึงเอามือแตะที่หลังของหลานสาวเบาๆ เป็นเชิงให้เดินไปพักผ่อนที่โซฟาเบดด้วยกัน"ถ้าโพนเตรียมห้องเสร็จแล้วหนูขึ้นไปพักได้เลยนะ อยากได้อะไรเพิ่มเติมบอกตาได้""ขอบคุณคุณตามากนะคะ""ไม่ต้องขอบคุณหรอก ต้องขอบคุณไอ้ไมค์มากกว่าที่มันเจอหนูแล้วมันพาหนูมาหาตา ไม่อย่างนั้นป่านนี้เราคงไม่ได้เจอหน้ากันหรอกหลานรักของตา" ใบหน้า
Huling Na-update : 2025-07-15เด็กฝึกงานของแม็กเครย์ บทที่ 48 แต่งงานกันนะ
หลังจากกลับมาพักผ่อนที่บ้านในช่วงบ่ายของวัน เขาจึงนัดแนะลิตาโดยบอกเธอว่าจะพามาดินเนอร์ที่รูฟท็อปโรงแรมแอมมิวตันซึ่งอยู่บนชั้นดาดฟ้า-ช่วงเย็น-ร่างอรชรในชุดแม็กซี่เดรสแบบเปิดไหล่ ก็เดินเคียงคู่มากับมาเฟียหนุ่มในปล่องลิฟต์ซึ่งกำลังเคลื่อนตัวมาถึงชั้นบนสุดของโรงแรม ทันทีที่ถึงรูฟท็อปบาร์ดาดฟ้าของแอมมิวตัน ก็มีสายลมเย็นกระทบผิวบาง บรรยากาศเป็นส่วนตัวโดยไม่มีแขกเลยสักคน จะเห็นก็มีแค่พนักงานของโรงแรมเท่านั้น ทำเอาลิตาถึงกับเผยอริมฝีปากเล็กๆ"อ้าว ไม่มีคนเลยเหรอคะ" ปกติเธอจะต้องเห็นภาพแขกเหรื่อที่มารับประทานอาหารมื้อเย็นอย่างคลาคล่ำเต็มทุกเกือบโต๊ะแต่มาวันนี้กลับปราศจากผู้คน แถมก็จัดโซนที่เห็นพระอาทิตย์ตกดินได้ชัดที่สุดให้มีซุ้มดอกไม้สดส่งกลิ่นหอมให้รู้สึกสดชื่น และใกล้กันมีกลีบดอกกุหลาบซึ่งถูกโปรยไว้เป็นรูปหัวใจตกแต่งด้วยเทียนLEDช่วยเพิ่มแสงสว่าง"ก็พี่อยากมากินกับหนูแค่สองคนหนิ ก็เลยให้ปิดรูฟท็อปหนึ่งวันครับ""ขนาดนั้นเชียว" เธอมุ่ยหน้ากลบเกลื่อนความเขินอาย แต่ก็อดดีใจไม่ได้ที่เขาพยายามเอาอกเอาใจเธอตามที่พูดจริงๆ และตั้งแต่เธอมาฝึกงานที่นี่ก็ยังไม่เคยมีโอกาสได้มานั่งทานอาหารที่นี่เลยสักค
Huling Na-update : 2025-07-15
Mga Bagong Release Novel
Mga Comments